harunsahin
02.10.2007, 16:01
ALTINYAYLA DOĞUPINAR KÖYÜ:
ADININ ANLAMI VE NEREDEN ALDIĞI:
Yaklaşık otuz sene önce Şahlı olan adı Doğupınar olarak değişmiş. Anlatılanlara göre şark tarafından gelme oldukları için “Şarklı” adını almışlar. Halk ağzında daha sonra yumuşayarak Şahlı denmiş. Doğupınar adı ise, Şarkışla’nın da Şahlı diye bir köyü olduğundan adres karışıklığını önlemek için verilmiş. Gelen memurlar köydeki bir çeşmenin adını vermişler. Çakırlar’ın Çeşme doğuya doğru aktığından adı böyle olsun demişler.
İLK YERLEŞME : Köy, yaklaşık olarak 300 yıldan fazla olmuş buraya yerleşeli. İlk gelen Köse Hasanlar sülalesi imiş. Daha sonra Çakırlar, Ahmet Kâler, Avan Oğulları, Keçeliler, Mıstıklar, Omar Osmanlar, Mehriler, Dervişler, Filler ve Gavranoğulları sülaleleri gelmiş.
21 Kasım 2006 tarihinde köye vardık. Muhtar ve köylüler tarafından sıcak bir ilgi ile karşılandık. Muhtarın odasında, köylülerle gelmişten, geçmişten sohbete başladık. Araştırma ekibimizde benimle birlikte Tevfik Keneş, Hulusi Bakırcıoğlu, Sami Yazgan ve İlhan Darıcı beyler de görevliydi. Kaynak kişilerimizden biri aynı köyden 1938 doğumlu Mehmet Coşkun güzel sesi ve köy hakkındaki bilgileri ile dikkatimizi çekiyor. Okuması var ama yazamıyor. Köyde çerçilik yapıyor. Şimdi emekli. Köy dışında aşçılık yapmış bir zamanlar. Diğer kaynak kişimiz ise aynı köyden Hacı Ömer oğlu Osman Keskin. Beş çocuk babası ve ilkokul mezunu aynı zamanda da 1972 den beri yurt dışında çalışıyor. Çocuklarını Fransa’da okutmuş.
COĞRAFİ DURUM:
Sivas’a 80, Altınyayla’ya da 7 km. mesafede. Arazinin yüzde 40’ı ekili kalanı bozkırdan oluşuyor. Hacı Çelik anlatıyor . 70 yaşında okuma yazması yok. Evli 8 çocuklu.
Doğupınar Köyü Sığıryatağı Otlukkayası’nın güney cephesinde, çayın iki yakasında Ontepe’nin eteğinde kurulu mütevazi bir Anadolu köyü. Köy arazisinde orman yok. Oldukça kırsal bir görünüme sahip. Değirmen Boğazı’nda ve Sincanlı mevkilerinde kavak var. Tepenin Arkası, Kuzukulaklı, Ova, Hendekli mevkileri çayır. Komşuları, Altnyayla, Gümüşdüğün, Kale Beldesi, Başyayla, Yassapınar ve Gazibey köyleri.
NÜFUS :
Şu an 120 hane olan Doğupınar Köyü çok göç vermiş. Sivas’ta 70, Kayseri’de 30, Şarkışla’da 70, Turgutlu’da 80 hanemiz var diyorlar. İstanbul, Ankara , Adana ve diğer illerde de var. Yurt dışında ise 150 hane civarında. Çoğunluk Fransa, Almanya ve Avusturya da çalışıyorlarmış.
EĞİTİM :
İlkokul 1960 da açılmış bu köyde. Şimdi 130 öğrencisi var. Okuma yazma bilmeyen yüzde 5 civarında. İlk mezunları Osman keskin, Nevzat dinç, Mihrali Çakmak, Mehmet Çelik, Mahmut Dinç bu okulun.
İbrahim Coşkun, Erol Çakmak, Turgut Köse, Hasan Gürbüz, Nihat Bulut, Mustafa Oğuz, Necmettin Gürbüz, Mehmet Gürbüz, gibi okumuş insanları yetişmiş. Osman Keskin gibi tanınmış hayırseverleri var. Öyle bir yardımsever ki köyüne bir İlköğretim Okulu ( Üç katlı), bir cami ve köyün tam orta yerindeki dere üzerine köprü yaptırmış kendisinin ve çocuklarının emeğiyle.
Medrese eğitimi alan âlimler de çıkmış elbette. Hacı Duran Efendi, Mehmet Gürbüz Efendi, Hacı Nuri Efendi gibi.
Mehmet Coşkun gibi âşıkları, Zekiye Özkan, Kamer Çelik, Fadime gürbüz,
( Kayadibi’nde gelin) gibi de ağıt yakanları yetişmiş bu kültür beldesinde
GEÇİM KAYNAKLARI:
Köyün tamamı tarım ve hayvancılıkla geçimini sağlamaktadır. Elbette ki yetmediğinden olacak ki, gerek yurt içine ve gerekse de yurt dışına bir hayli göç vermişler. Eskiden 5 koyun sürüsü ( Ortalama bir sürüde 600 koyun olurdu), bir camız, bir dana, bir de sığır sürüsü varmış. Şimdi ise gütmeye çoban bulamadıklarından, koyun hemen hemen hiç kalmamış.
Köyde tarım ürünleri olarak mercimek, buğday, çavdar, yonca, karunga, burçak, arpa, fiğ yetiştirmeye çalışıyorlar. Çok az da patates, pancar gibi kök bitkileri de yetişiyor. Ayrıca sulak alanlarda ve derelerde bahçe ve bostanlarda çok küçük çaplı da olsa meyve ve ev ihtiyacı kadar sebzecilik de yapılıyor.
Köylünün kayda değer asıl kazancı ise iş mevsiminden arta kalan zamanlarda diğer İl ve İlçelerde inşaat işçisi olarak çalışmasından sağlanmaktadır. Yurt dışından gelen döviz miktarı da oldukça yüksektir.
KÖYÜN BAKKAL VE ÇERÇİLERİ:
Hökkeş Özkan, Hacı Aydın, Dede dayı, Osman Ergin, Ahmet Ergin, Durmuş Güleç, Salih Gürbüz, Mehmet Eyce,
KÖYÜN MUHTARLARI:
Musa Güngör bilinen ilk muhtar. Sonraki yıllarda Ökkeş Özkan, Osman Taştan, Sefer Aydın, Rüşan Tekin, Nurettin Kaya, Mehmet Gürbüz, Rıza Özdal, Haydar Özdal, Ramazan Köse, Mehmet Yalçın, Hakkı Taştan, Hüseyin Taştan, Ali Gürbüz, Süleyman Hatipoğlu seçilmiş Cumhuriyet tarihi boyunca sırasıyla. Rıza Koç ise köyün şu anki muhtarı.
.
UNUTULMAYANLAR:
Halaycılar: Recep Doğan, Hasan Oğuz, Ramazan Köse, İsmail Yalçın,
Güreşciler: Mehmet Emin Doğan, Hökkeş Özkan, Mehmet Yalçın, İsmail Yalçın, Ahmet Çelik, Hüseyin Taştan,
Cırıtçılar: Adıgüzel Bulut, Mehmet Doğan,
Düğün adetlerini yürüten namlı kişiler: Hacı Aydın ( Güçcük Hacı), Ali Taştan, Osman keskin, Mustafa Gürbüz,
Erkek odalarında türkü söyleyenler: Osman koç,
Hikaye anlatanlar: İbrahim Çelik, Rıza Özdal, Hamit bulut ( Deli Hasan’ın Hamit ), Hasan Oğuz,
Köyün nüktedanları: Uzun Hamit Dayı ( Hamit Bulut ), İbrahim Çelik, Âşık Osman,
Yemek ustaları: Nazlı Köse, Nazlı Güleç, Ethem Çakır düğün yemeği yapardı.
KIŞIN MİSAFİR İÇİN ODASI YANANLAR:
Kışların soğuk, gönüllerin sıcak olduğu bu yörede hemen hemen her sülaleden bir oda yanardı. Bunların hepsi mum sekili odalardı.
Molla Duran’ın, Emir Kâ’nın, Hacı Şıhhamit’in, Bahri Gürbüz’ün, İzzet Çakmak’ın , Duran Gürbüz’ün, Deli Hasan’ın Hamit’in ( Hamit Bulut), Cumuk’un Hasan’ın, Topal Osman’ın ( Çil Hacı’nın babası) , Çakırların Rıza’nın odası
ŞEHİT VE GAZİLER:
Sülale Adı : Gavranoğulları
Adı : Seyit
Durumu : Şehit
Katıldığı Savaş : 1. Dünya Savaşı Şark Cephesi
Sülale Adı : Ahmetkâler
Adı : Yusuf
Durumu : Şehit
Katıldığı Savaş : 1. Dünya Harbi Şark Cephesi
Adı : İbrahim Kaldır
Durumu : Gazi
Katıldığı Savaş : Kurtuluş Savaşı , Yunan Cephesi
USTA ELLER:
Eskiden Abdullah gürbüz, Hacı Çelik, Halil Coşkun duvarcı; Mahmut Hatipoğlu, Osman gürbüz, Yusuf gürbüz marangoz, Hacı Kaya, Recep Kaldır, Ahmet Özdal nalbant olarak çalışırlarmış.
Hasan Köse, H.Yusuf Yurdakan, H.Ali Doğan, Hacı Dinç’de çoğu zamanlarında nakliyeci olarak çevre köylere yk ve insan taşırlarmış at arabalarıyla.
YEMEKLER:
Mantı, Köfte, Pilav, Herle, Düğürcük, Bulgur Çorbası, Erişte Şurası, Pancar Turşusu, Dal Turşusu, Armut Turşusu, Yoğurt, Peynir, Çökelik, Baklava, Sarığı Kıvratma, Haşlama, Üzümlü,
İLKLER:
İlk üniversite mezunu : İbrahim Coşkun -doktor.
İlk Dolmuş alan: Emin Dinç.
İlk kamyon: Hacı Taştan 1960
İlk göçen aile: Bayram Taştan Bozhüyük’e göçtü. Şimdi Turgutlu da yaşıyor.
Avrupaya giden ilk işçiler: Adıgüzel Coşkun, Vahap Gürbüz, Bayram Taştan, Abdurrahman Yurdakul (1968)
KÖYDEKİ SÜLALELER:
Ahmet kâler - Keskin- Taşdemir, Aydın, Yurdakul
Çakırlar - Özdal, Özalp, Çakır, Hatipoğlu,
Gavralar - Koç, Kaldır, Ateş, Yalçın, Samyeli, Gavranoğlu
Salifler - Tekin, Çelik
Mehriler - Coşkun, Çelik,
Filler - Gürbüz, Dinç, Çakmak
Köseler - köse
Dervişler –
İbişler -
Mıstıklar - taştan
vBulletin v3.8.3, Copyright ©2000-2024, Jelsoft Enterprises Ltd.