Şehitler Ölmez!

[Kardelencicegi]

Şehitler Ölmez!


[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez] ([Üye Olmayanlar Linkleri Göremez])


Olay 1974 yılında yapılan Kıbrıs Harekatı'nda yaşanmış.
Savaş sırasında bir gün, bizim askerlerden birinin yanına bir başka Mehmetçik gelmiş.
Biraz hoşbeşten sonra, ailesine ulaştırması için ona bir mektup vermiş. Bizimki, "Kardeşim savaştayız. Kimin ne olacağı belli değil ki.
Belki sen gidersin de, ben kalırım" dese de diğer asker, sürekli,
"Hayır sen gideceksin, ben kalacağım,"
diyormuş. Sonunda başa çıkamayınca razı olmuş.
Mektubu götüreceğine söz vermiş. Bir daha o askeri görmemiş.
Bi süre sonra da olayı unutmuş.

Savaştan yıllar sonra, askerlikle ilgili eşyalarını karıştırırken bir anda eline o mektup geçmiş.
Verdiği sözü tutmamış olmanın rahatsızlığıyla hemen mektubun üzerindeki adrese doğru yola çıkmış.
Giderken de, "Döndüyse kendisini görürüm, şehit olduysa ailesine başsağlığı dileyip mektubu veririm" diye aklından geçiriyormuş.

Sonunda evi bulup kapıyı çalmış. Kapıyı açan yaşlı teyzeye, Kıbrıs'ta
birlikte savaştıkları oğullarından bir mektup getirdiğini,
kendisiyle görüşmek istediğini söylemiş.
Kadın şaşkınlık içinde adamı içeri buyur edip kocasının yanına götürmüş.
Yaşlı adam olayı dinledikten sonra,
"İyi de evladım, bizim Kıbrıs'ta savaşan bir oğlumuz yok ki"
demiş. Ardından da diğer odaya gitmiş ve elinde bi fotoğrafla geri dönmüş. Resmi bizimkine göstererek,
"Sana mektubu veren bu muydu?"
diye sormuş. Bizim Kıbrıs gazisinin gözleri parlamış:
"Evet, işte bu askerdi. Ama Kıbrıs'ta savaşan oğlunuz yok demiştiniz.
" Anne çoktan gözyaşlarına boğulmuş bile.
Baba ise başını sallayıp üzüntülü bi sesle,
"Evet bu bizim oğlumuz.
Ancak Kıbrıs'ta değil, yıllar önce Kore'de şehit oldu" demiş.

[barikat58]

o yıllarla ilgili enteresan hikayeler var onlardan birisini daha okumuş oldum.paylaşım için teşekkürler abla

[Kardelencicegi]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez] ([Üye Olmayanlar Linkleri Göremez])

[ErdalGüler]

Kıbrıs Harekatı’nın manevi orduları

Rüya ile ruh arasında sıkı irtibat vardır. Rüyada, âlem âyine gibi, ruh ise güneş gibi olmakta, ruh ruhaniyet kesbetmektedir. Ceset, ruh için bir kafes, bir hapishane gibidir. Ceset olmasa ruh âlemi bir saniyede gezebilir. Ceset hafiflesirse ruh âlemi gezer. Resulullah’ın ruhu gibi.

Kılıç kınında iken mi keser, yoksa kınından çıktıktan sonra mı? Elbette kınından çıktıktan sonra. İşte Evliyaullah’ın ruhları da böyledir. Ceset “kınından” çıktıktan sonra daha da keskin hale gelmekte, tasarrufları ziyadeleşmektedir. Buna dair pek çok misal verilebilir. 1974 yılında Ordumuzun Kıbrıs’ta Rumlara karsı verdiği şanlı mücadelede evliyaların imdada gelişine dair pek çok hadise vuku bulmuştur. Beşparmak Dağları’nın zirvesindeki tank da buna canlı bir delildir. Rumların Kıbrıs’taki Müslüman nüfusu bütünüyle yok etmeye yönelik planlarını akim bırakan kahraman Mehmedçik o harekât esnasında, daha önce Kıbrıs’ı kanlarıyla sulamış olan kahraman ecdâdının alenî desteğini görmüştü. O mübarek şehidler, ruhlar âleminden, Allahu Azimüşşan’ın izin vermesiyle dünya semasına inmiş ve kahraman askerlerimizle omuz omuza mücadele vermiştir.

KKTC Cumhurbaskanı Rauf Denktaş bu mühim hâdiseye dair bir hatırasını şu şekilde nakletmektedir:

“20 Temmuz (1974) güneşi doğmak üzereyken donanmamız sahile çıkmış, gökten paraşüt yağıyor. Halkımız gözyaşları içerisinde toprağı öpüyor. ‘Artık ölsek de gam yemeyiz. Çünkü ordumuz geldi’ diyorlardı. Paraşütçülerin düştüğü yerler ateşle kaynıyordu. Bir parasütçü subayına sarılıp öptüm ve sunu sordum:

“’Bu dünya cehennemine düştün, korkmadın mı?’

“Şu cevabı verdi:

“Denktaş Bey, ben üniversite öğrencisiyim. Hurafeye hiç inanmam. Uçaktan atladığım anda, beyaz elbiseli, yalın kılıç 1571 şehitleri (Kıbrıs’ın fâtihleri) bizi karşılayıp indirdiler ve korku nedir hissetmedim.’

“İşte bizim hürriyetimiz bu askerin söylediği imandadır. Şehitler ölmez.” (Yörünge, 8-15 Mart 1992)

Kaynak: [Üye Olmayanlar Linkleri Göremez] ([Üye Olmayanlar Linkleri Göremez])

[seva]

ŞEHİTLER ÖLMEZ VATAN BÖLÜNMEZ

[Klimasuyu]

.............................. ......................[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez] ([Üye Olmayanlar Linkleri Göremez])

[gönül3458]

hiç kimsenin hakki yok kan dökmeye ve geride gözü yaşli bir evlet bir anneee bilinki ölmekte bitemz bu vatan evlatlari

[atlantis]

Yüreğimiz acımakta,ama ateş düştüğü yeri yakıyor.
bunca canlar verdik ve vermeyede devam edeceğiz.hiçbir aile çocuğunu göndermemezlik yapmaz.
tek isteğim bu kanların artık akıtılmaması,meclise soktuğumuz aponun uşaklarına şehitlerin çocukları maaş vermekte.
işte bunu hazmedemiyorum.
demokrasi diyolar,diğer taraftan bombayla çocuklarımızı öldürüyolar.
sanki bişey yapmamış gibide içimizde yılan gibi dolanmaktalar.

bunları hazmedemiyorum,insanlığımdan utanıyorum,çünkü tek başıma elimden bişey gelmiyor,yazılarım haricinde.