Sabiha Serin
24.11.2009, 22:22
ESKİ ÖĞRETMENLERİMİZİ NEDEN ÖZLÜYORUZ
İlk Öğretmenimiz Ulu önder Mustafa Kemal Atatürk “ Dünyanın her yanında Öğretmenler, insan topluluğunun en fedakâr ve saygıdeğer kişileridir” demiştir.
Eski öğretmenlerimizi neden özlüyoruz?
Bu sorumun cevabını hepiniz biliyorsunuz, hatta şu an içinizden bir of çekip; “ Hey gidi o güzel günler” dediğinizi duyar gibiyim. Belki yeni kuşak öğretmenlerimiz bana gücenecekler ama hiç gücenmesinler sakın, yeni kuşak öğretmenlerimizi bu konuda çok iyi anlıyorum, onlarda haklı. Çünkü eski öğretmenlerimizi özlememizin nedeni yine bizleriz, biz velileriz.
Bundan 10 yıl önce bir İlköğretim Okulunda iki yıl üst üste Okul Aile Birliği Başkanlığı yaptım. O yıllarda Öğretmen-Öğrenci-Veli üçgeni içinde bulundum. Bence öğrencinin başarısı işte bu üçgendir diyorum. Bu üçgenden birisi olmaz ise o öğrenci başarılı olamaz. İşte o yıllarda ve yaşamım boyunca eğitim ve öğretimde gözlemlediğim şu oldu. Velilerimiz okul idaresi ve öğretmenlerin her yaptığı çalışmalarda anlasın veya anlamasın müdahale edip, öğrenciye fiske dahi vurdurmuyorlar. Herkesin çocuğu kendine göre elbette değerli ama bence yeri geldiğinde bir öğrenci disiplin ve kuralları da öğrenmeli. Yeni kuşak öğretmenler ne yapsınlar. Öğrenciye “Şuradan kalk şuraya otur” dese ertesi gün veli hemen şikâyet için okula gelir. O zaman o öğrencide kendine güven duygusu gelişir mi soruyorum? Biliyor ki en ufak sorun karşısın da veli çözümleyecek. İşte o zamanda o öğrencide ne kişilik kalır nede kendine güven ve cesaret duygusu gelişir. Oysa kendi sorununu kendisi çözmeli ki yaşam boyunca ileride karşılaşacağı sorunların üstesinden kendisi gelmeyi de öğrensin diye düşünüyorum.
İşte eğer veli en ufak sorunda öğretmenle yüzleşip anladığı veya anlamadığı her konuda öğretmenin işine karışırsa yeni kuşak öğretmenler ne yapsın. Sonrada durmadan eski Öğretmenlerimizi özlüyoruz diyoruz.
Bundan 30–40 yıl hatta daha da eskiden eğitim öğretim daha iyiydi. Bir veli öğrenciyi okula getirdiğinde Öğretmene” Eti sana kemiği bana” diyerek Öğretmene güvenip çocuğunu teslim ediyordu. Öğretmende yeri geldiğinde bir tokat atıyordu belki ama işte o zaman o öğrenci o hatayı tekrarlamıyordu. İşte o zaman öğrenci bir daha hata yapmamaya özen gösteriyordu. Korku ve disiplin elbette yeri geldiğinde olmalı. Bir çocuk el bebek gül bebek yetişirse işte görüyoruz ne saygı kaldı nede büyüğe hürmet. Elbette dayaktan yana değilim ama çevremde benim yanımda eski kuşak olup çok iyi yerlere gelen birileri Öğretmenlerini gördükleri zaman”
İyi ki yıllar önce o tokatı atmışsın, yoksa bu saygın görevde olamazdım, ellerine sağlık öğretmenim” dediklerini çok duydum.
Evlatlarımızın okumaları, iyi yerlere gelmeleri için bence onların arkasında gölge olmayı bırakıp, kendi sorunlarını kendilerinin çözmelerini beklemeliyiz. Onları uzaktan takip edelim, ancak eğer çözmeyi başaramazlarsa işte o zaman destek olmalıyız diye düşünüyorum. İnanın o zaman eski öğretmenlerimizi özletmeyecek bir eğitim öğretime kavuşuruz. Hepimiz veli olarak elbette çocuğumuzla, okulu ile ilgilenelim, sevgi ve şefkatimi gösterelim ama öğretmenlerimize çocuğumuzu güvenle teslim edip, çocuğumuzun en ufak sorununda öğretmenin karşısına gidip bıktırmayalım. Öğretmenlerimize güvenelim ki çocuklarımıza da güven duygusu aşılayalım diyorum. Unutmayalım ki bir yaşam boyu çocuklarımızın gölgesi olamayacağız. Bırakınız çocuklarımız zaman zamanda zorluklarla mücadele etsinler ki, bir ömür boyu ayaklar üzerinde kalmayı öğrensinler diye düşünüyorum. Takdir sizlerindir.
ÖĞRETMENLER GÜNÜNDE BÜTÜN ÖĞRETMENLERİMİZİN ÖĞRETMENLER GÜNÜNÜ SEVGİ VE SAYGILARIMLA KUTLUYORUM.
“ ÖĞRETMEN” ADLI ŞİİRİM ÖĞRETMENLERİMİZE ARMAĞANIM OLSUN.
ÖĞRETMEN
Engel tanımadan göreve koşan,
Dereler içinde seldir Öğretmen
İlim irfan ile bilgece coşan,
Öğrenciye kanat, koldur Öğretmen.
Büyük önder Ata’m ilk öğretmendi,
Türk Ulusu ondan çok şey öğrendi,
Sınıfta andımız her gün söylendi.
Öğrenciye ışık yoldur Öğretmen.
Ağlayanla ağlar dert ortağıdır,
Gülen yüzler için, can otağıdır,
Okul ortamında gönül bağıdır,
Barış sahnesinde güldür Öğretmen.
Atamın izidir yolunuz, diyen;
Kitaplar içinde kalınız, diyen;
Hayırlı evlatlar olunuz, diyen;
Cennet çiçeğinde baldır Öğretmen.
Emeğin hakkını nasıl öderiz?
Bir yaşam boyunca minnet ederiz,
Öğretmen sevgisi çok farklı deriz.
Saygıyla öpülen eldir Öğretmen.
Ana baba gibi davranır candan
Sevgisi akıyor damardan kandan
Paylaşır bilgiyi özü derinden.
Öz Türkçe içinde dildir Öğretmen.
Canları öğretmen sevdası almış,
Muhteşem dostluğun en hası olmuş,
Kutlu bir mesleğin özünde kalmış,
Başların tacında yeldir Öğretmen.
SABİHA SERİN
İlk Öğretmenimiz Ulu önder Mustafa Kemal Atatürk “ Dünyanın her yanında Öğretmenler, insan topluluğunun en fedakâr ve saygıdeğer kişileridir” demiştir.
Eski öğretmenlerimizi neden özlüyoruz?
Bu sorumun cevabını hepiniz biliyorsunuz, hatta şu an içinizden bir of çekip; “ Hey gidi o güzel günler” dediğinizi duyar gibiyim. Belki yeni kuşak öğretmenlerimiz bana gücenecekler ama hiç gücenmesinler sakın, yeni kuşak öğretmenlerimizi bu konuda çok iyi anlıyorum, onlarda haklı. Çünkü eski öğretmenlerimizi özlememizin nedeni yine bizleriz, biz velileriz.
Bundan 10 yıl önce bir İlköğretim Okulunda iki yıl üst üste Okul Aile Birliği Başkanlığı yaptım. O yıllarda Öğretmen-Öğrenci-Veli üçgeni içinde bulundum. Bence öğrencinin başarısı işte bu üçgendir diyorum. Bu üçgenden birisi olmaz ise o öğrenci başarılı olamaz. İşte o yıllarda ve yaşamım boyunca eğitim ve öğretimde gözlemlediğim şu oldu. Velilerimiz okul idaresi ve öğretmenlerin her yaptığı çalışmalarda anlasın veya anlamasın müdahale edip, öğrenciye fiske dahi vurdurmuyorlar. Herkesin çocuğu kendine göre elbette değerli ama bence yeri geldiğinde bir öğrenci disiplin ve kuralları da öğrenmeli. Yeni kuşak öğretmenler ne yapsınlar. Öğrenciye “Şuradan kalk şuraya otur” dese ertesi gün veli hemen şikâyet için okula gelir. O zaman o öğrencide kendine güven duygusu gelişir mi soruyorum? Biliyor ki en ufak sorun karşısın da veli çözümleyecek. İşte o zamanda o öğrencide ne kişilik kalır nede kendine güven ve cesaret duygusu gelişir. Oysa kendi sorununu kendisi çözmeli ki yaşam boyunca ileride karşılaşacağı sorunların üstesinden kendisi gelmeyi de öğrensin diye düşünüyorum.
İşte eğer veli en ufak sorunda öğretmenle yüzleşip anladığı veya anlamadığı her konuda öğretmenin işine karışırsa yeni kuşak öğretmenler ne yapsın. Sonrada durmadan eski Öğretmenlerimizi özlüyoruz diyoruz.
Bundan 30–40 yıl hatta daha da eskiden eğitim öğretim daha iyiydi. Bir veli öğrenciyi okula getirdiğinde Öğretmene” Eti sana kemiği bana” diyerek Öğretmene güvenip çocuğunu teslim ediyordu. Öğretmende yeri geldiğinde bir tokat atıyordu belki ama işte o zaman o öğrenci o hatayı tekrarlamıyordu. İşte o zaman öğrenci bir daha hata yapmamaya özen gösteriyordu. Korku ve disiplin elbette yeri geldiğinde olmalı. Bir çocuk el bebek gül bebek yetişirse işte görüyoruz ne saygı kaldı nede büyüğe hürmet. Elbette dayaktan yana değilim ama çevremde benim yanımda eski kuşak olup çok iyi yerlere gelen birileri Öğretmenlerini gördükleri zaman”
İyi ki yıllar önce o tokatı atmışsın, yoksa bu saygın görevde olamazdım, ellerine sağlık öğretmenim” dediklerini çok duydum.
Evlatlarımızın okumaları, iyi yerlere gelmeleri için bence onların arkasında gölge olmayı bırakıp, kendi sorunlarını kendilerinin çözmelerini beklemeliyiz. Onları uzaktan takip edelim, ancak eğer çözmeyi başaramazlarsa işte o zaman destek olmalıyız diye düşünüyorum. İnanın o zaman eski öğretmenlerimizi özletmeyecek bir eğitim öğretime kavuşuruz. Hepimiz veli olarak elbette çocuğumuzla, okulu ile ilgilenelim, sevgi ve şefkatimi gösterelim ama öğretmenlerimize çocuğumuzu güvenle teslim edip, çocuğumuzun en ufak sorununda öğretmenin karşısına gidip bıktırmayalım. Öğretmenlerimize güvenelim ki çocuklarımıza da güven duygusu aşılayalım diyorum. Unutmayalım ki bir yaşam boyu çocuklarımızın gölgesi olamayacağız. Bırakınız çocuklarımız zaman zamanda zorluklarla mücadele etsinler ki, bir ömür boyu ayaklar üzerinde kalmayı öğrensinler diye düşünüyorum. Takdir sizlerindir.
ÖĞRETMENLER GÜNÜNDE BÜTÜN ÖĞRETMENLERİMİZİN ÖĞRETMENLER GÜNÜNÜ SEVGİ VE SAYGILARIMLA KUTLUYORUM.
“ ÖĞRETMEN” ADLI ŞİİRİM ÖĞRETMENLERİMİZE ARMAĞANIM OLSUN.
ÖĞRETMEN
Engel tanımadan göreve koşan,
Dereler içinde seldir Öğretmen
İlim irfan ile bilgece coşan,
Öğrenciye kanat, koldur Öğretmen.
Büyük önder Ata’m ilk öğretmendi,
Türk Ulusu ondan çok şey öğrendi,
Sınıfta andımız her gün söylendi.
Öğrenciye ışık yoldur Öğretmen.
Ağlayanla ağlar dert ortağıdır,
Gülen yüzler için, can otağıdır,
Okul ortamında gönül bağıdır,
Barış sahnesinde güldür Öğretmen.
Atamın izidir yolunuz, diyen;
Kitaplar içinde kalınız, diyen;
Hayırlı evlatlar olunuz, diyen;
Cennet çiçeğinde baldır Öğretmen.
Emeğin hakkını nasıl öderiz?
Bir yaşam boyunca minnet ederiz,
Öğretmen sevgisi çok farklı deriz.
Saygıyla öpülen eldir Öğretmen.
Ana baba gibi davranır candan
Sevgisi akıyor damardan kandan
Paylaşır bilgiyi özü derinden.
Öz Türkçe içinde dildir Öğretmen.
Canları öğretmen sevdası almış,
Muhteşem dostluğun en hası olmuş,
Kutlu bir mesleğin özünde kalmış,
Başların tacında yeldir Öğretmen.
SABİHA SERİN