DILIMIZ
 

A
acer: yeni
ahbın: hayvan gübresi
ağızbağ: çuval için ip
alaca: çit
ala ağız : geveze
alayı: hepsi
alevçik: küçük evimsi
alkış vermek: biri için dua etmek
amel: ishal
arıstak: tavandaki örümcek ağı pislikleri
asbap: elbise
asifinik: naftalin
avrat: kadın
avsut: kağnı tekerleğinin bir parçası
azık: yol yemeği
B
bannahcah: balkonda kullanılan çıta(parmakcak)
bayahdan: demin
bazlama : ince ekmek
becek: kenar
bek: pek, çok
belleki: örneğin
bezmek: usanmak
bıcaklık: raf
bıldır: geçen sene
bir demlik: temelli, kalıcı
biseal: bu sefer
bişilik: toprak sıva
C
cerek: uzun çıta
cılbanmak: soyunmak
cıngıl: üzüm cıngılı
cırcır: fermuar
cibik çalmak: alkış
cirik: sümük
culfalık: kilim tezgahı
culuk: hindi
Ç
çağ: banyo
çalgı: ahır süpürgesi
çalkama: ayran
çarkıt: kırık,bozuk
çıkı: bohça
çıngı: kıvılcım
çimmek: yıkanmak
çot: sakat
çöğdürmek: işemek
çömçe: kepçe(yemek)
D
dadanmak: uylamak
dahdiri: oynak kız
dıga: küçük çocuk,evlat
dıvrak: kullanışlı,ufak
dil: anahtar
dinelmek: sorutmak, ayakta durmak
duluk: yanak
döllük: kuzuların konduğu yer
duluk: yanak
düğürcük: bir çeşit çorba
dek/dölek dur: akıllı
dulda: rüzgar esmeyen yer
durmak
dölek: düzgün
dulda : serin yer
E
ellam: sanırım

emaaçer: adamakıllı
erinmek: üşenmek
essah: gerçek
evmek: acele etmek
evrağaç: ekmeği döndermede (evirmek) kullanılan tahta
eyağa: kaburga
eylenmek: durmak
F
farımak: yıpranmak, eski dinamikliğine sahip olmamak
fer: derman
ferman: derman
fıllanmak: dolanmak,dönmek
firek: eski büyük anahtar
fol: tavuğun altına konan sahte yumurta
G
gabarcık: balon
gağşak: orusbu, oynak kadın
gal: sıvada kullanılan beyaz toprak
gatıhlaş: bir yemek
gıbal: kabaca görüntü
gerbe: kaşağı
gicişmek: kaşınmak
goşamlamak: avuçlamak
goyurmak: bırakmak
gusgun: semer arka bağı
göğ: mavi
göksemek: özlemek
gumpür: patates
gübür: süprüntü
güdük: evin tavanında kullanılan, paralel dizilen ince kısa ağaç
güz: sonbahar
gada : kaza ,bela
H
heye: evet
hahıç: başa kakma
hahmak: itmek
harıs: muhtaç
hezen: tavana dik kolonların da tuttuğu ana ağaç kolon
horanta: ev halkı
I
ığralanmak: sallanmak
İ
ilaançe: leğencik
içlik: gömlek
iskemle: sandalye:
işmar: göz etmek
ipdi: önce
iriskik: et sucuğu
K
kanırmak:
keh: köşe
kele: ya veya hey anlamanda
kerme: ahır tabanındaki yakacak, gübre
kertmek: hafif çizip iz bırakmak
kılavlamak: bilemek
kırklık: makas
kırmızı: domates
kişiflemek: gözetlemek
kokulu yağ: kolonya
kombe: yayla çöreği
kopmak: koşmak
koyurmak: bırakmak
küfle: tandırın hava deliği
kümürtlek: gırtlak
kürtün: semer
L
lo: silindir
M
ma: tavan
mağbeyn: salon
mahat: kanepe
malamat: rezil
mancınık: tahtadan, avlu kapılarının açılmaması için arkasına konulan ağaç.
masat: bileme taşı
maya: dişi
mayıs: hayvan boku
mayışmak: gevşemek
maarim: meğerse
mabeyin: salon,hol
meses: öküz sopası
mıh: çivi (sanırım farsça)
moli: zayıf,halsiz
modul: hayvanlara hız vermek için ucunda çivi çakılı sopa
muhaat olmak: korumak,sahip olmak
N
namazla : seccade
nashat: sabah mahmurluğu
navrah: surat
nizah: kavga dövüş
noorek: ne yapalım
O
oğulcak: mama önlüğü
okuyuntu: davetiye
omaç: yemek çeşidi
oncaaz: o kadarcık
Ö
ökbeleşmek: inatlaşmak
ötürük: ishal
P
papah: şapka
peşkir: havlu
pırtı: kumaş
pinelik: kümes
puhare: baca
pürçüklü: havuç
R
rapata: bezden yapılmış tandıra ekmek yapıştırma aleti
S
sako: kalın palto
savuşmak
seki: oturma icin yerden yüksek yer
seklem: buğday çuvalı
seterekli: sinirli, asabi
sifli: kirli paslı
siyeç: çalılıkla belirlenmiş sınır
sohranmak: homurdanmak
soku: buğday döverek, yarma yapmak için içi oyulmuş taş
sokum: lokma
sorutmak: ayakta durmak
sumsuk: yumruk
süve: pervaz
Ş
şemşamer: çekirdek,ayçiçeği

şelek: sırtta odun yükü
şikir: surat
şörük: salya
T
taman: hani
taptan düşmek: güçsüz,dermansız kalmak


tavatır: zorlu
temek: ahır ve samanlıktaki havalandırma bacası


temelli: devamlı
tezek: yakacak hayvan gübresi
tohmalamak: cok yiyerek tam bir rahatsızlık hali
tosbağa: kaplumbağa
tummak: suya dalmak
turalanmak: talihin kötü gitmesi
U
usuhmak: sakinleşmek
uşak: çocuk, çocuklar
uylamak: ısrar etmek
Ü
üryan: çıplak
V
vayra: balyoz
verep: meyil
Y
yağlık: mendil
yal: hayvan maması
yapma: tezek
yazı: arazi, kır
yekinmek
yeğni: hafif
yeldirmek
yitik: kayıp eşya
yitmek: kaybolmak
yoşungu: eski,yıpranmış
yörek: beşik örtüsü
yumuş: iş, görev
Z
zağlanmak: genellikle hayvanlarda, şişmanlamak.
zağlı: şişman,besili
zelze: kapının kilitlenen kısmındaki metal, delikli
zıvana: kağnı aksında bir parça
zobu: kısa boylu şişman kişi
zorlu: sıkı, çok iyi

--->: DILIMIZ
 

güzel laflarmış bu eskiler neymiş öyle
özellikle de 'işe' 'yumuş' demeleri aceyibime gitti

--->: DILIMIZ
 

Bunlarin bir cogu hala canim memleketimde kullanilmakta.
Bunlar bizim yöremize ait dilimiz

--->: DILIMIZ
 

[B]sivaslı türkçesi die buna derim işte[/B]:D:D:D

--->: DILIMIZ
 

höllüğü unutmuşsun Gardaş, biliyorsun Höllükle büyüdük çoğumuz

--->: DILIMIZ
 

emegine saglık arkadasım ama gercekten cok guzel sozler eski insanlarımız benim hosuma gidiyor

--->: DILIMIZ
 

o günden bugüne kadar mşl. hepsi değişmiş
pek bilmediğimden hiç birini kullanmıyorum konuşurken
annem babam arada bir konuşuo ama ....

--->: DILIMIZ
 

[B]süper ya
ben sanirim istesemde böyle konusamam :S
zor gibi ama insanlar alismis :)
emegine saglik[/B]

--->: DILIMIZ
 

[QUOTE=kimimben58;214445]höllüğü unutmuşsun Gardaş, biliyorsun Höllükle büyüdük çoğumuz[/QUOTE]

kusura bakmayin unutmussum ben höllükte büyümedigim icin ben almanyada dogdum büyüdüm yasiyorum:D

-->: DILIMIZ
 

Dilimizin eski türkcedeki zenginliğini gösteriyor dil bulma kurumu dilimizi değiştire değiştire bu günlere geldik bakın ne kadar değiştirdiysek genclerimiz bizim bazı konuşmalarımızı anlayamıyorlar mesela {dastar}sofra altlığı,sora bezi,eskiden dastar denirdi.dastarı serin desem şimdiki gencler anlamaz. illaki sofra bezini serin demeliyiz genlerden başa birde orta asyadaki türk kardeşlerimizle iletişimi yitirdik dil bulma kurum ne hikmetse dilimizi sürekli değiştirerek diğer türk kardeş ülkelerle ister istemez anlaşamıyoruz ve dilimizi konuşamıyoruz buna yozlaşma derler yanılmıyorsam başka bir acıklama varmıdır bilemem
bu araştırmalarınızdan dolayı sizi kutlarım dastarıda ilave edelim