[SivasLady]

Aşık Veysel

Halk ozanı Aşık Veysel Şatıroğlu 21 Mart 1973’te Sivas’a bağlı Şarkışla ilçesinin Sivrialan köyündeki evinde akciğer kanserinden öldü ve vasiyeti gereği türküler söylenerek toprağa verildi.
Bir şiirinde “Üç yüz onda gelmişim cihana” diyen Aşık Veysel 1894’te Sivas’ın Şarkışla ilçesinin Sivrialan köyünde doğdu. Yedi yaşında geçirdiği çiçek hastalığı nedeniyle sol gözünü, daha sonra da bir kaza sonucu sağ gözünü yitirdi. 13 yaşında saz çalmaya başladı ve Çamşıhlı Ali Ağa’dan dersler aldı. 1919 ve 1928’de iki evlilik yaptı ve yedi çocuğu oldu. Sivas, Tokat, Yozgat ve Kayseri köylerinde türkü söyleyerek dolaştı. 1931’de folklor araştırmacısı Ahmet Kutsi Tecer’in keşfettiği Aşık Veysel 1933’te Cumhuriyet’in 10. yılı nedeniyle geldiği Ankara’da “Cumhuriyet Destanı” adlı şiirini okudu. Daha sonra İstanbul Radyo’sunda türküler söyledi.
1941-1946 yıllarında sırasıyla Arifiye, Hasanoğlan, Çifteler, Kastamonu, Yıldızeli, Akpınar köy enstitülerinde halk türküleri ve saz dersleri verdi. Aşık Veysel’e 1952’de büyük bir jübile yapıldı ve 1965’te Türkçeye ve milli birliğe yaptığı hizmetler nedeniyle TBMM’nin çıkardığı özel bir kanunla maaş bağlandı.
Aşık Veysel’in şiirleri Ümit Yaşar Oğuzcan’ın düzenlemesiyle Dostlar Beni Hatırlasın (1970, 1971) adlı kitapta toplandı. Yaşamı, senaryosunu Bedri Rahmi Eyüboğlu’nun yazdığı ve Metin Erksan’ın çektiği Aşık Veysel’in Hayatı/Karanlık Dünya (1952) adıyla filme alındı.
Halk şiiri geleneğinde özgün bir yeri olan, şiirleri ve türkülerinin sürekli yeni besteleri ve yorumları yapılan Aşık Veysel her yıl haziran ayında Şarkışla’da düzenlenen bir şenlikle anılır.