[sonbahar5803]

Allah Ceza Vermekte Acele Etmez


Mâneviyat büyüklerinden biri, bir yolda giderken, devrin zaliminin atını koşturarak arkadan geldiğini görmüş, fakat ona saygı için yoldan kenara çekilerek, başını yerlere doğru eğmemiş. Buna hiddetlenen zalim, Allah adamının yanından geçerken, elindeki kamçısıyla ona insafsızcasına vurmuş ve atını mahmuzlayarak hızla ilerlemiş.

Zalimin kamçısı canını yakmış olan mazlum:

– Seni Allah’a havale ediyorum. O bana yeter, demekle iktifa etmiş.

Biraz ileriye varınca, zalimin atının, bir kuştan ürkerek üzerindekini yere çarpıp kaburga kemiklerini kırdığını, hayretle görmüş.

Yerde inleyerek yatan zalim:

– Sana ettiğim zulmün cezası olarak, Allah beni yere çarptı, görüyor musun? demiş.

Fakat Allah adamı itiraz etmiş:

– Hayır, hayır senin kaburga kemiklerinin kırılışı bana ettiğin zulümden dolayı değildir. Çünkü Allah bir zulmün cezasını, böyle acele vermez. Olsa olsa, senin bu cezan, çok evvel âhını aldığın bir başka mazlumun bedduasındandır. Bana vurduğun kamçının cezası, ilerde verilecektir, demiş.