[kronik]

can gidiyor
ellerimin arasından uçup yar gidiyor
yılların hatırıdamı yok terkediyor
ben kime yanayım aklım yetmiyor
az geliyor
biraz daha kal yanımda
ellerimi tut ağlamam
sonkez sarıl kokun kalsın
yoklugun emanet koynumda
yar ben ettim sende helal et hakkını
bir kere sever insan
ben sende denedim şansımı
hiç merak etme
son güne dek seninle bu yürek
sen bilmesen de
yerine kimseyi sevmeyecek
Gülşen ...