[seva]

Köy halkı, Oğuz Türkleri'nin İlbeyli boyuna bağlı Sungur kolundandır. Osmanlı arşivlerinden alınan bilgilere göre köy, Emlek yöresi köylerinden olup kuruluşu 18. yüzyıl sonlarına uzanmaktadır. Köyüün kuruluşuyla alakalı pek fazla resmi bilgi olmayıp elde olan bilgiler de rivayetlere dayanmaktadır. Tahmini olarak 1750 -1800 yıllarında Afganistan dolaylarından gelen ve göçebe olarak hayat süren halkın izine ilk olarak Gemerek ilçesine baglı Burhan köyü civarında, Kızılırmak kenarında rastlanır. Buradan da göçen halk Bulhasan bucağı denilen Keklicek köyünün güneydoğusundaki Kızılırmak kenarındaki mevkiye yerleşmişlerdir. Bir süre hayatlarını orada sürdürdükten sonra köyün şu anda bulunduğu 2100 rakımlı Karababa dağının eteklerindeki vadiye yerleşmişlerdir.

İlk rivayete göre; Bulhasan bucağında otağı kurmuş ailelerden birinden baba ve oğlu, o tarihte ormanlık olan Karababa dağına gezmeye gitmişlerdir. Baba ve oğul, bir pınarın başında dinlenirken (edindiğimiz bilgiye göre bu pınar köy içinden geçen derenin kenarındaki Çatıöz pınarıdır) karşılarına altın sarısı büyük bir yılan çıkar. Baba ve oğul irkilirler. O sırada yılan gözden kaybolur. Babası oğluna "oğlum bul Hasan" diye seslenir ve yılan o sırada gözden kaybolur. Sonra bu mekanlar hoşlarına gider ve Kızılırmak kıyısında bulunan dğer aileleleri buraya davet ederler.

Aynı rivayetin başka versiyonunda Hasan'ın ormanda kaybolduğu ve babası oğlunu günlerce ormanda aradığını ve bulunca da sevinip "Buldum Hasan'ı" diyerek nidalar attığını, sonraları diğer aileleri buraya çağırdığı, köyün de böylece kurulduğu rivayet edilir.

Diğer ve daha güçlü olan rivayete göre ise, şu an ki köy sınırları içinde yer alan Ziyaret dağı adı verilen dağda metfun bulunan zatın yedi kardeşi vardır[1]. Yedi kardeş Afganistan’ın Kuzeydoğusunda yer alan Bulhasan adı verilen bölgeden gelmişlerdir[2]. Yedi kardeşin tamamı, yapılan bir savaşta şehit olurlar ve cenazeleri birbirini görür konumdaki yedi ayrı dağa defnedilir. Ziyaret dağında[3] metfun bulunan zatın adının da Bulhasan Devlet-lû olduğu, köyün adının da buradan geldiği diğer bir rivayettir. Zaten köyün yaşlılarından alınan bilgiye göre köy, kuruluşu itibariyle de yedi hanedir ve köydeki sülaleler de bu ailelerden gelmektedir.

Sülale de isimleri 1750 - 1800 yıllarındaki bu ailelerin büyüklerinden almıştır .