Abdullah Papur
1945-1989. Sivas’ta doğdu. Küçük yaşlarda aşıklık geleneğini ve bağlama çalmayı öğrendi.
Önceleri usta malı türküler söyleyen Papur, sonraları kendi türkülerine ağırlık vermeye başladı.
1970’li yıllardan itibaren toplumsal konulara yönelen Papur bu dalda da birçok eser verdi.
Şiirlerinde sevgi, ayrılık, gurbetlik gibi çeşitli konuları işleyen Papur, Türkiye ve Türkiye dışında birçok yerde konserlere katıldı.
Abdullah Papur’un ölümüne dek ve daha sonra onlarca albümü çıktı.
--------------------------------------------------------------------------------
Gidiyom
Çok gördüler sizin elde durmamı
O yaylalar senin olsun gidiyom
Bulamadım nazlı yarda dermanı
Bugün nazlı yara küstüm gidiyom
Ömrüm geçti nazlım sizin dağlarda
Mor sümbüllü bahçalarda bağlarda
Başı bozuk şu dumanlı dağlarda
Acı poyraz gibi estim gidiyom
Papur nere gidem aldım başımı
Ağlasam da kim siler yar yaşımı
Gurbet elde hasretliğin taşını
Bu kara bağrıma bastım gidiyom
--------------------------------------------------------------------------------
Tutuldum
Bu yıllık da gidemedim sılaya
Zalim gurbet elde kışa tutuldum
Derdinle başımı koydum belaya
Hasretlik bağrımda taşa tutuldum
Yara aldım güzellerin kaçından
Usandım da gerdanından saçından
Geçti ömrüm çıkamadım içinden
Bitmez tükenmez bir işe tutuldum
Papur görmedim ki yardan vefayı
Aşkı ile çektirdi bana cefayı
Ben sevdim de eller sürdü sefayı
Ben de bu sevdaya boşa tutuldum