Osman Öztunç-Usta
Ellerinden değil ayaklarından öpüyorum
Sebebim ustam koca babam
Sana yazıyorum ey gidi ihtiyar
Ellerinden değil ayaklarından öpüyorum
Köylüydün belki ama onurlu mamur
Bilirdin bir çok şeyi bir çok bilenden
Sıcaklar altında orak sallayan
Güneşten kavrulan teni bilirdin
Kendini bilirdin kendini
Kırıldım belki defalarca bil ki eğilmedim
Utanmadım ruhuma çizilen resmin yırtılışından
Bir gül dalıydım koparılan
Çelik bir kol
Her fırsatta kasırgalaşan yellerinde
Yerlerinde yeller eser diyebilecek kadar büyümüştüm
Kırıldım belki defalarca bil ki eğilmedim.
Bu ezan hangi selaya çıkar baba
Nefesim acıyor.
Sözlerim gözde kaldı artık
Kaşlarım sual.
Duymasın güzellerin gülü can birazdan gideceğimi
Birikmesin gözlerinde intihar yüklü bulutlar
Ben de yolculuk telaşı var.
Bu ezan hangi selaya çıkar baba.
Vurgun yedim baba vurgun
Oltu taşı tesbihim , tütün tabakam ve siyah çakmağım şahit
Bir de yüreğime çizdiğin resmin vardı yanımda
Üç damla kan düştü geceye
Üç damla baldıran zehri
Vurgun yedim baba vurgun
Ben böyle düşünmüyordum ölmeyi baba
Altından azgın suların geçtiği demir köprüde olacaktım
Rakipte olacaktı
İkimizin elinde iki 14'lü ve gece
Birbirimize sıkarak koşacaktık birbirimize
Yıldızlar yağacaktı üzerime
Beni sabaha götüren.
Ben böyle düşünmüyordum ölmeyi baba.
Bir gece düşüme giren ihtiyar adam
"murad olsun söyleyim oğul" dedi
Zafer nerde gizlidir dedim
Ömrüne ömür can güzelin yüreğinde
Peki güneş nerede saklanır dedim
"yavuzun atının ak yelesindeki sırdır oğul" dedi
Bir gece düşüme giren ihtiyar adam.
Burda insanların yalnız ağzı var
Siyah beyaz bir fotoğrafın içindeyim muzdarip
Düşüncelerim kurşuna dizildi sabaha karşı
Esselatu hayrun minen nevm derken ezanlar
Açıldı sonsuza giden yol
Burda insanların yalnız ağzı var.
Ne açtı yüreğini güzellerin gülü can
Ne de beyaz atın yelesindeki sır'a erdim
Ve buyur eyledi ötelerden o ihtiyar adam
Hoş geldin oğlum osman hoş geldin
Ne açtı yüreğini güzellerin gülü can
Ne de beyaz atın yelesindeki sır'a erdim
Söz ve fon müzik: Osman Öztunç