Cevap: BiR DeMeT SiiR
Aslında biliyordun değil mi
aşk adına çekilen acıları
aşk yoluna dökülen yaşları ne yapayım
o bilmiyorsa
ya bilmezliğe geliyorsa...
aşk bu, merhameti yok
dişleri tırnakları yüreğimde
didikliyor, parçalıyor, yorulmuyor
o görmüyor,
ya görmezliğe geliyor....
acıyor, zerrelerime kadar acıtıyor
ben O´nun
o kimin peşine koşuyor
yorulacak mı bir gün, vazgeçecek mi
ben yorulmadım, hiç durmadım
aslında biliyordun değil mi
bilmezliğe, görmezliğe geldi
kolundan tutup, götürmek gerekti
uzaklara...
tanınmadık biryerlere
yanlızlığa kader demek sonra,
ayrılığa kısmet..
aşkı yaşarken kendi içinde coşa coşa
gözün onu görmediği yerlere
sürgüne
benim yüreğim hem ona yeterdi
hem ikimize
dişleriyle, tırnaklarıyla yaralayıp
parçalamadan önce
böyle olacağını biliyordun
aslında biliyordun değil mi
anlamazlığa geldi, gitti
gitti kendi, adı kaldı kimlerin ağzında
konuştular olur olmaz
kimi yanlış, azı doğru
doğru muydu onun da ağladığı
darma dağın olmuş, ölmüş aşkından
ölmekten beter olmuş
derin izler bırakıyor yaralar
iyileşmesi zor
ama acımıyor artık
alışıyor insan zamanla
yeni şeylere bakmaya
hayata öylece dalmaya...
bunun da geçeceğini biliyordun
aslında biliyordun değil mi?
__________________
|