Cevap: BiR DeMeT SiiR
YETİM SEVİNÇLİ AŞKIMIZ...
Nasıl da unuttuk,
kimsesiz odalarda
işte vaktidir kedimizden kopmanın,
dediğimiz o sonsuzluk anlarının
bizi herkesten ayırdığını ...
Nasıl da unuttuk,
mutluluktan, hazdan, sevinçten
daha çok bizi hayata bağlayan
o ıstırap dolu hayaletin,
o kara hülyanın
bizi herkesten ayırdığını ...
Şimdi yetim sevinçli aşkımız
büyülenmiş, hayran kendine,
şimdi vakitsiz,
belki çok geç, kayıtsız kendine...
Atıyor tenini, tenindeki ruhu atıyor,
Kör ve iradesiz bir şehvetin ateşine ....
Cezmi ERSÖZ
|