[can99]

Otuzbeş can Otuzbeş gül çatlamış susuzluktan sıvas’ın içinde Döne döne semaha dönen

PSAKD, 1-4 Temmuz 1993'de Anadolu'nun halk ozanı Pir Sultan Abdal şenliklerinin 4.sünü düzenlemiştir. Şenlik, Sivas ve Banaz Köyü'nde yapılacaktır. Gerekli yasal işlemler yapılmış, izin alınmıştır. Yüzün üstünde yazar, ozan, sanatçı, semah ve tiyatro ekibi şenliklerde görevli olarak Sivas'a giderler. Silahları kalem, kitap ve sazdır. Anadolu'nun halk kültürüyle, şiir ve türküleriyle Sivas'a demokrasiyi, barışı, dostluğu kaynaştırarak halkla kucaklaşacaklardı.

Ne var ki, böyle çağdaş içerikli bir etkinlik ve halkla kucaklaşma, emperyalizmin ve uşaklarının çıkarına ters düşüyordu. Onlar, silah ve kanla koşullandırılmış robotlardı. Saldırı hazırlıklarına girişmişlerdi. Mahallelerde, camilerde saldırının propagandasını ve hazırlıklarını yürütüyorlardı. (Devletin hassas birimlerinin, bu saldırı hazırlıklarından habersiz olmaları olanaklı görünmüyor. Neyse...)

2 Temmuz'da camiler tıklık tıklım dolu. Saldırıda kullanılacak araç ve gerekçeler de gözler önünde. Saldırı işareti verilmiştir. Cani grup, etkinlik yapılan Kültür Sarayı'nın etrafını sararlar. İçeride bulunan 1500 izleyiciyi katletmeye çalışıyorlardı. İçeridekilerin direnişiyle karlaşırlar. Amaçlarına ulaşamamışlardır. Bu kez saldırının yönünü yazarların ve sanatçıların bulunduğu Madımak Oteli'ne çevirirler. Otel sarılır, benzinle ateşe verilir. Otelde bulunanlar, Sivas'taki devlet yetkililerini ararlar, saldırının korkunçluğunu anlatırlar. Bununla da yetinilmez. Ankara'da Başbakan, Başbakan Yardımcısı, İçişleri Bakanı ve diğer yetkilere bilgi verilir; kurtarılmalarını isterler. Yetkililer güvence verirler. İçeride sekiz saat kurtulmayı beklerler. Gelen-giden yok. Müdahale eden yok. Alevler Oteli sarmıştır. Sağır kulaklar, nasırlı vicdanlar, çığlık seslerine kapalıdır. 35 insan yanarak yaşamını yitirirken; 60 kadarı da kendi olanaklarıyla yaralı olarak kurtulmayı başarırlar.

Katliam sırasında ve sonrasında Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel'in, Başbakan Tansu Çiller'in, İçişleri Bakanı Mehmet Gazioğlu'nun açıklamaları; hükümet ortağı SHP'nin utangaç suskunluğu... Anlaşılıyor ki, devlet ve siyasi iktidar, Sivas Katliamından haberlidir ve ihmali görülmektedir. Katliamı gerçekleştiren faşist ve şeriatçı örgütlerin ve güçlerin ortaya çıkarılmaması, kuşkuları daha da arttırmaktadır.

2 Temmuz Sivas Katliamı, Alevi-Sünni, sağ-sol çatışması değildir. Sivas Katliamı sınıfsal içerikli, demokrasiye, laikliğe, özgürlüklere ve barıya yönelik planlı amaçlı bir katliamdır. Malatya, K. Maraş, çorum, Sivas ve Gazi katliamları iyice irdelenmelidir, ders çıkarılmalıdır. Suçlu örgütler, bu örgütleri kullanan güçler teşhir edilmelidir...