[sandalli]

Eski Muhtara Mektup

Sen gittin gideli değişti işler,
Yetim hakkı yiyen bey oldu muhtar,
Karardı gönüller, sevgisiz döşler,
Namussuz yaşamak huy oldu muhtar.

Çalsa da çırpsa da utanmaz yüzü,
Işığa bakmaktan kızarmış gözü,
Hakk ı anmaz asla yalandır sözü,
Bütün değerleri zay oldu muhtar.

Sormuyor zenginler yoksul halini,
Kestiler gidilmez hayır yolunu,
Mevlayı zikirden çekti dilini,
Hacılar, hocalar toy oldu muhtar.

Eşekler at oldu attı semeri,
Anadan, babadan yoktur haberi,
Belli değil artık, bayanı, eri,
Vatanımda kızlar bay oldu muhtar.

Şaşırır gelenler burası nere,
Villa yapa yapa kapandı dere,
Bütün değerleri atmışlar yere,
Karanlık yüzlüler ay oldu muhtar.

Unutulup gitti, din ile iman,
Namaz kıldırıyor parayla imam,
Bütün ufukları kapladı duman,
Ormanlar yakılıp köy oldu muhtar.

Yalanla dolanla doldu içimiz,
Allah´a kalmıştır bizim işimiz,
Siyasete girdi, dostla eşimiz,
Sadece kaygısı oy oldu muhtar.

Siyahi diyor ki kara bahtımız,
Yıklıdı yerlere namus tahtımız,
Boşuna geçiyor yine vaktimiz,
Bu zamanda yıllar ay oldu muhtar.


Hasan Ilter