[ömer yalcin]

bir rüzgarla gelen güzelim düşler
bir yağmur yağar unutulur gider

avutma beni ben biliyorum
avutma beni anlıyorum

bir varsın bir yoksun hayal gibi
sanki kaybolmuş çocuklar gibi
o kadar güzelsinki gitme kal
hiç söylemediğim sözcükler gibi

avutma beni ben biliyorum
avutma beni anlıyorum

hep yalnızdım yalnız kalacağım
boş yasatıklara sarılacağım
seni hep bir rüya sayacağım
böyle kendimi kandıracağım

avutma beni ben biliyorum
avutma beni anlıyorum

Kirac Avutma beni