[*hattabinoglu]

ISLAK

ISLAK
Biraz önce başladı yağmur
Seni çok özlediğimi
Hatırlatan zamanlarda
Gözyaşlarımı gizlemeye
Yardımcı olduğundandır belki,
Seninle sevdim ben yağmurları..
Penceremde izlerken damlacıkları
Baktığım yolun ucundan
Yağmurla gelecekmişsin gibi..
Bu geç kalınmışlığın çaresizliği,
Pişmanlıklarımın yetmezliği..
Yan yana dizdim keşkelerimi
Anladım sonunda
İşte bu en büyük keşkemdi..
Şimdi ne ellerini

Seni çok özlüyorum, sıkı sıkı sarılıp ağlamak istiyorum kollarında. Ve bunu yazarken bile gözlerim dolu dolu. Hani sevdiğini söylerken, sanki içinden bi parça kopar kalbin hızlı hızlı atmaya başlar ya… Yazarkende böyle hissederek, içim böyle olarak yazıyorum. Kendime çok kızıyorum, hayatımı bu denli değişikliğe sürüklediğim için. Kader diyebiliyorum ancak, ama buna rağmen kendimi suçluyorum. Suçluyumda biliyorum. Neyse kötü şeyler yazmak istemiyorum bu sefer. Gittiğimiz yerlerin dili olsa da konuşsa derler ya hep, evet hakikaten dili olsada konuşsa, tekrar oralarda mutlu olabilsek. Yorgunluğun ‘Y’si bile çıkmadan ağzımızdan. Sarsan beni, sarmalasan. Seninle konuşmayı, simitle zeytin yedirmeyi özledim sana. Öpmeyi, koklamayı, geleceğin saatin bir türlü ilerlemediği o bekleyişi bile özledim. Seni karşılayıp ‘hoş geldin’ demeyi, gözlerine bakarak SENİ ÇOOOK SEVİYORUM demeyi özledim… ve istiyorum… Bunları konuşmamı sen istemiyorsun, bende konuşmuyorum uzun zamandır ama içimdekileri bilmeni istiyorum. Bunların seni üzmeyeceğini ümit ediyorum. Lütfen bu yazdıklarımı okurken hep gülümse ve gözlerinin önünden beni geçir. Bir hayalim vardı hatırlıyo musun? Bunu sana mesaj atarak söylemiştim, gerçekleştirmek nasip olmamıştı. Ama öyle çok istedim ki seninle ıslanmayı. Ve dudaklarını hissetmeyi…be Gülüm.........