Dargınım Ben
Elim kalkmaz, beyin durdu,
Hiç dokunma yorgunum ben.
Bülbül idim bir gül vurdu,
Çiçeklere dargınım ben.
Gölde yoğurt tutmuyormuş,
Lafla gemi gitmiyormuş,
Sevgi bile yetmiyormuş,
Onun için durgunum ben.
Yalan mıydı Şirin, Aslı?
Tükenmiş onların nesli,
Özü çürük, dışı süslü,
Ağaçlarda sürgünüm ben.
Bu devirde sevmek haram,
Verem olur, insan verem,
Aldattı Mecnun’la Kerem,
Onlara da kırgınım ben.
Tövbe, daha aşık olmam,
Başıma belayı almam,
Şiir yazıp saz da çalmam
Ama, sana vurgunum ben.