[Kardelencicegi]

Sevgi Pınarı











Bazen bir sarkiya dalar hüzünleniriz.
Bazen eski bir aniya...
Bazen tatli bir gülümseme gelir aklimiza,
bazen tatli bir buse...
Hepsinde sevginin izleri vardir, gecmiste kalan ama hala yasanan...
Simdi herseyi bir kenara birakin!
Ve gecmiste kalan tatli bir aninizi düsünün...
Düsünün hadi..Tamam...
Simdi o aniniza geri dönün ve
yine ayni seyleri yasamaya calisin..





Mutlu oluyorsunuz, değil mi?
İste bunun sebebi,
icinizdeki o sevgi pinaridir ...
Bazen gecmiste yasanan aci olaylar
gelir aklimiza.
Düsünürüz!
Aci ile dolar yüregimiz.
Ama yine de mutlu olmaya calisiriz.
Cünkü yüregimizde hala sevgi
kipirtilari vardir.
İste bu sevgi, yener gecmiste
yasadigimiz aci izleri.
Coğu zaman haksizliklarla karsilasiriz,
kötülüklerle, yalanlarla, acilarla..
Ve bir an icimizdeki o sevgi bile zaptedemez bizi.
Karsilik vermek isteriz yapilan haksizliga, kötülüge.




Bu dünyada, arkamizdan övgüyle
söz edilecek bir olay varsa,
o da sevgi adina ..
Yaptigimiz bir olay olacaktir.
Cünkü hersey bu dünyada kalir.
Hic kimse cok sevdigi bir seyi
beraberinde götüremez.
Ancak yaptigi ve yapacagi kalici
seyler, ona cok sey kazandirir.
Sevgi adina yapilan kalici seyler
ne olabilir?
Bu soruya aslinda bir cok cevap verilebilir.
İnsanlari sevmek, onlarla iyi gecinmek
,sevgiye inanarak yasamak bile,
sevgi adina yapilmis kalici seylerdir.
Tabi sevgiyi sadece hissetmek yerine,
bunu uygulamaya gecirmek daha
kalici olur.
Sevgiyi uygulamaya gecirmek,
sevgiyi hissederek yasamaktir.





Sevgiyi yogun olarak yasayan biri,
zaten sevgi adina iyi birseyler
yapiyor demektir...
Elimizden geldigince sevgiyi doya
doya yasayalim!
Sevgiyi yasadıkca, yasam daha
da renklenir.
Kisinin mutlu olabilecegi bir
kozu olur elinde.
Sevgi bir umuttur, sevgi mutluluktur...






Sevgiyi ifade etmek cok basittir.
Annemize sarilmak bile bir sevgidir.
Sicak bir gülümseme, bir sevgi ifadesidir.
Bunlari yapmak cok mu zor?
Sevgiye inanan icin hic te zor degil. Sevgide ayip olmaz.
Birakin ciksin icinizdeki duygular.
Göstersin kendini insanlara ve sevdiginize.
Onlar da mutlu olsun..
Sizin mutlu oldugunuz gibi..
Unutmayın ki Sevgi ögrenilmez.
Sevgi ögretilmez..O zaten insanin icinde var olan bir duygudur...
Ama o duygularin disa vurulabilmesi icin yardimci olunur...
O duygularin herkese asilanmasi icin...




Bazen bir cocuk görürüz.
Yapayanliz, sogukta, ac ve caresiz...
Hüzünleniriz.
Gitmek isteriz yanina, kucaklamak, oksamak
gelir icimizden cocugu...
Yardim etmek isteriz ona...
Kimsesizdir,sevgiye muhtactir diye...
Ama cogu zaman gidemeyiz yanina.
Bir sey engeller bizi.



İcimizde ona karsi yogun duygular hissederiz
ama bunu harekete geciremeyiz...
Sanki "mutlaka baska biri yardim eder"
düsüncesine kapiliriz.
Ama o an düsünemeyiz,
o "baska biri"nin biz olmamiz gerektigini...
Sevgiyi uygulamaya gecirmek,
"baska biri"nin yapacagi seyi, bizim yapmamizdir.



Sevgi, bu sekilde asilanir...
Sevgi ancak o "baska biri"nin yapacagi seyi,
kendimizin yapmasiyla gerceklesir..
"Baska biri"ni beklemeyin...
Cünkü "baska biri"de,
"bir baska biri"ni bekleyecektir...
Ve o cocuk, hep "birilerinin"
sevgisine hasret yasamaya mahkum olacaktir..
Sevginizi göstermek icin gec kalmayin..
Unutmayin! Sevgi ögrenilmez...




Sevgi ögretilmez...
Sevginizi sevdiginizle paylasin...
Herkes ortak olsun sevginize..Sahit olsun...
Sevgi paylasilinca kutsallasir..
Sevgiyle ve dostca kalin...Gec kalmadan sevdiklerinize,
sevgi pinarindan bir yudum suyu esirgemeyin!!!


C)alinti...