[mansur58]

Harabi bir gün sarhoş olduğu bahanesiyle Mevlevi Camiindeki bir ayine alınmaz. Bunun üzerine şöyle der:

“İşte methettiğin Sultan Dîvânî

Başına toplanmış birçok külhâni”

Her dönemde olduğu gibi şairin yaşadığı dönemde de dindar göründüğü halde özden uzaklaşmış, sevgiyi, saygıyı yitirmiş fitneler vardır. Hele bunların bir kısmının şeyh olması Bekir’in sabrını taşırır.


Şair zamanındaki sahte şeyhleri ve doğruyu seven insanın kalmayışını şöyle hicveder:

“İbâdet diye Hayy u Hûya gitme,

Zamane şeyhleri oldular fitne.

Başına toplanmış bir alay i.ne,

Dergâh-ı pîrlerde bürhân kalmadı

Gayrı temel tutmaz söküldü kazık,

Mü’min-i kâmiller sizlere yazık,

Yalvaralım Hakk’a iş başı bozuk,

Doğruyu sever (bir) insan kalmadı”