Kuru Yerde Can Veren Ekber'im
Kalk ayağa, Yûsuf-i Kerbelâ
Kuru yerde can veren Ekber’im
Bu Sakine’dir, bu da Kerbelâ
Kuru yerde can veren Ekber'im
Bacın ölsün, Ali gardaşım
Ne belâlı oldu benim başım
Dökerem gözden, Ali kan yaşım
Kuru yerde can veren Ekber'im
Ali okşayıp sene ağlarım
Başıma Ali, kara bağlarım
Ne gelir sağam sene ağlarım
Kuru yerde can veren Ekber'im
Sana men Ali diye seslendim
Yüreğim üste seni besledim
Nice yıldı men seni gözledim
Kuru yerde can veren Ekber'im
Saralıp yüzüm, lal olup dilim
Ben idim bülbül, sen idin gülüm
Yarana kurban bu yanık gönlüm
Kuru yerde can veren Ekber'im
|