SEN OLDUN
Yıktın binamızı,eyledin viran.
Enkazın altında kalan sen oldun.
Düştüğüm anlarda eyledin seyran.
Ahların altında kalan sen oldun.
Gönül sarayımı yaktın kökünden.
Her yemin edişte,döndün sözünden.
Zehirler içirdin bana elinden.
Ferya da düşen de yine sen oldun.
Her zaman kandırdın beni aşkınla.
Vurdun yüreğimden,hep göz yaşınla.
Kırdın bu kalbimi,namert taşıyla.
Yere yesken olan,yine sen oldun.
Katlandım hep sana,fırsatlar verdim.
Ben seni canımdan çok aziz kıldım.
Aşkın körlüğüyle sana aldandım.
Ama kaybedense yine sen oldun.
Sahte göz yaşların aldattı beni.
Vallahi sevmiştim ben seni deli.
Sen yaşattın bana,o ihaneti.
Gerçek aşkı yıkan,yine sen oldun.
Ben şimdi mutluyum hem de yürekten.
Bir ödül kazandım Yüce Rab’bimden.
Artık hiç şüphem yok,yare sevgimden.
İkinci bahara sebep sen oldun,teşekkürler…
SEDAT YILDIRIM