[SivasLady]

Platolar-Yaylalar
Sivas’ta platolar en önemli yeryüzü şeklini oluşturur. Dördüncü zamanın başlarından günümüze kadar hızla aşınarak kütleşen dağların bir kesimi yüksek platolara dönüşmüştür. Orta Anadolu Platoları’nın en önemlilerinden biri olan Uzunyayla, ilde çok geniş alan kaplar. İlin kuzey yarısında Meraküm Platosu geniş düzlükler oluşturmaktadır.

Meraküm Platosu: İl Merkezinin kuzey batısında uzanan geniş ve yüksek düzlüğe Meraküm Platosu adı verilmektedir. Büyük kesimi 1.500 m.nin üzerinde kalan meraküm platosu, kuzeydeki Köse Dağları ile deniz etkisine kapatılmış durumdadır. Platonun bütününe İç Anadolu’nun karasal iklimi egemen durumdadır. Kimi kesimlerde orman kalıntılarına rastlanılmakla birlikte genellikle çıplaktır. Uzunyayla’ya göre zengin oldan otlaklar hayvancılık için daha elverişli bir ortam yaratmaktadır. Buna karşılık güney yönünde eğim fazladır ve kuru tarım kullanımı çok sınırlıdır.

Uzunyayla: Sivas’ın en büyük platosu Uzunyayla’dır. Gemerek-Şarkışla sınırından başlayan Uzunyayla, Kangal ilçesinin büyük bir kesimini de içine aldıktan sonra Gürün yöresinde Malatya sınırına dek uzanır. Uzunyayla; Gürün, Çetinkaya, Ulaş, Şarkışla ve Gemerek arasında 1.500-2.100 m. Yükselti kuşağına yayılan bir yüksek platolar topluluğudur. Güneyden Aras sistemine, kuzeyden dağ sistemine bağlı sıralarla deniz etkilerine kapanan Uzunyayla’da hem İç Anadolu hem de Doğu Anadolu karasal iklimi özellikleri görülmektedir. Yaylanın batı kesimlerinde yazları sıcak, kışları çok soğuk geçen yayla iklimi ağırlık kazanırken, Kangal-Gürün yörelerinde Doğu Anadolu’nun yüksek bölgelerine özgün; yazları daha serin, kışları çok soğuk geçen yayla iklimi egemen olmaya başlar. Yüzyıllarca süren kesimler ve bilinçsiz kullanım sonucunda, buralardaki meşe ve ardıç ormanları yok olmuş, yayla hemen hemen tümüyle çıplaklaşmıştır. Şiddetli aşınımla toprak tabakası taşındığından çayırlar da pek azdır. Ayrıca soğuk iklim, yayla bitkilerini de sınırlamaktadır.

Uzunyayla’nın Kızılırmak, Tohma, Kangal ve Tecer Vadilerine bakan yamaçlarında yükselti yavaş yavaş azaldığından bu kesimler genellikle kuru tarıma açılmış durumdadır.