SUŞEHRİ-N.Karaağaç

[SivasLady]

Sivas iline 163 km, Suşehri ilçesine 26 km uzaklıktadır.

Köyde, ilköğretim okulu vardır ancak kullanılamamaktadır. Köyün içme suyu şebekesi vardır ancak kanalizasyon şebekesi yoktur. Ptt şubesi yoktur ancak ptt acentesi vardır. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ayrıca ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.

[seva]

Karaağaç Köyü'nün soyu Akkoyunlu'lara kadar uzanmaktadır. Erzincan'dan göç eden 2 kardeş tarafından günümüzdeki yerine kurulmuştur. Suşehri'ndeki kayıtlarda 1901 olarak gözükmektedir. Zaman içinde gelişerek günümüzdeki halini almıştır. Adını köy kurulduğu zaman girişindeki kara ağaçlardan almıştır. Köyde "YÜKSEL" soyadı yaygın bir biçimdedir ve köyün tamamına yakını birbirleri ile akrabadır. Diğer kullanılan soyadları ise "YAVUK, NARÇIN ve YILMAZ"dır. Karaağaç Köyü tarihinin en acı felaketi Büyük Erzincan Depremi ile olmuştur. Kel Hasanlı mahallesi tamamen yıkılmış olup çok sayıda köylü can vermiştir.

Karaağaç Köyü, Suşehri'nin kuzeyinde yer almakta olup, merkeze 30km mesafede bulunmaktadır. Yolun 28km'si asfalt, 2km'si ise stabilizedir. Sivas'a olan uzaklığı ise 163km'dir. Sivas İç Anadolu Bölgesi'nde olmasına rağmen Suşehri ve Karaağaç Köyü Karadeniz Bölgesi'nde yer almakta olup Giresun ile sınır komşusu olmaktadır.

Köyün Mamacan ve Kara Kilise adında iki tane yaylası bulunmaktadır. Mamacan yaylasına her sene çıkılmakta olunup, Kara Kilise yaylasına ise bir kaç yıldır gidilmemektedir.

Karadeniz İklimi ile İç Anadolunun Karasal İklim arasında bir geçiş iklimine sahiptir. Kılıçkaya Barajı ve Çamlıgöze Barajı barajlarının yapımından sonra ikliminde değişiklikler olduğu görülmektedir. Nem miktarının artışından dolayı kışın kar yağışı azalmıştır, yazları ise sıcak ve kurak geçmektedir.

Köyün nüfusu 206 kişi olmakla birlikte sürekli olarak büyük şehirlere göç vermektedir. Özellikle İstanbul'a giden köylüler Sarıyer, Kağıthane, Esenler, Bahçelievler, Sultanbeyli ve civarlarında oturmaktadırlar. Göçten dolayı köyün nüfusu yaşlıdır. Yaz ayları köy nüfusunun en kalabalık olduğu dönemi oluşturmaktadır. Tatil için köylerini seçen halk, yaz boyunca köylerinde şehir stresini üzerlerinden atarlar ve dinlenme ortamı bulurlar.

Yıllara göre köy nüfus verileri
2007
2000 206
1997 301


Köylü geçimini çiftçilikle sağlamaktadır. Ekili alanlarının fazla olmaması sebebiyle köylünün büyük bölümü kendilerine yetecek kadar ürün üretmektedir. Köyde en fazla üretilen ürünler ise; Buğday, arpa, fiğ, nohut gibi baklagiller ile patates, soğan, fasulye, biber, domates, salatalık, kabak, marul, kıvırcık vb. sebzeler ve özellikle ceviz, elma, armut, erik, kiraz, vişne, çilek, badem gibi meyveler üretilmektedir.


Ayrıca köylüler küçük ve büyük baş hayvan yetiştirmeye büyük önem göstermiş olup kooperatif kurmuşlardır. Yaz aylarında yaylaya çıkarak hayvanlarını buralarda otlatmaktadırlar. 3-4 ay kadar yaylada kalınıp sonbaharda köye dönerler. Besledikleri hayvanların bir kısmını satarak kendilerine maddi olanak sağlamaktadırlar. Koyun ve ineklerden elde ettikleri sütler ile peynir, tereyağ,çökelek, teleme ve diğer süt ürünlerini yapıp satmaktadırlar.

Seçildikleri yıllara göre köy muhtarları:

2004 - Sali Yüksel
1999 - Sali Yüksel
1994 - Kadir Yüksel
1989 - Kadir Yüksel
1984 - Kadir Yüksel