Bizim Ora...

[4Eylul]

Bizim ora...

Elazığlı 4 kişi, gizlice kumar oynuyormuş...
Anadan doğma bir kör, bir topal, bir sağır ve bir de sağlam 4 vatandaş...
Kumar esnasında sağlam vatandaş yenilir ve bir don gömlek kalır...
Bu sırada anadan doğma sağır olan arkadaşlarına dönüp:
“-Bir dakika arkadaşlar... Susun, bir ses duydum...”
Hemen kör el yordamıyla pencereyi bulur ve dışarıya bakarak:
“-Arkadaşlar, eyvah basıldık... Geliler, geliler toplanın...”
Don gömlek oturan biçare vatandaş:
“-Yav gorham bizi soyalar...”
En son topal:
“-Elesem gahın gaçah... Hadi yohsa bizi dutacahlar...”

[4Eylul]

Ejder, yıllar önce Kars İstiklal-i Milli (Atatürk) caddesine dikilen ağaçları koruması için belediye tarafından vazifelendirilir...
Yıllarca bu görevi yapıp ayrıldıktan sonra, eline çantasını alarak han han dolaşıp köylüleri tıraş etmeye başlar...
Bir gün kapan mevkiinde Terzi Müstecep diye anılan bir esnafın dükkanı önünde tıraş olmayı isteyen dört köylüyü yan yana oturtarak tıraş hazırlığına başlar...
Köylüler kaçmasın diye de bir anda hepsinin yüzünü sabunlar ve tıraşa başlar...
Bir, iki, üç derken sıra dördüncüye geldiğinde - Ustura körlenmiş olacak ki - adamın yüzünü derinden keser...
Kanların aktığını gören köylü telaşa kapılır; “Ejder kirva sen neyittin bele” der...
Soğukkanlılığını koruyan Ejder; “Korkma kirve korkma, o pis gandı...”

[4Eylul]

Erzurumlu Naim Hoca yine hareretli bir vaaz veriyordu... Günah ve sevap konusunu anlatıyor, insanın günahı da, sevabı da bu dünyada kazanacağından söz ediyordu...
Konuyu anlattı anlattı, en sonunda şöyle dedi;
“-Bahın gözüm cemaat... Günahnan sevap neye benzer bilir misiz?... Hani yeni çıhmış bir maçine var ya, bankalara goymuşlar... Bele gidir içinden para çekirsen...”
Bu arada cemaatten biri, “Hocam onun adı bankamatik” diye ikazda bulundu...
Naim Hoca tastik ederek;
“-Temam... İşte o matik var ya, ona gidir bir kart sohirsen sonra birgaç numara yazirsan... Eğer daha önce para yatırmışsan maçine hemen istediğin parayi verir... Yoh daha önce para yatırmamışsan, maçine sene diyir çi:
‘Hadi ordan... Sen ne parasi yatırdın ki şimdi de benden isdirsen?...’ İşte sevap da buna benzer... Eğer bu dünyada sevap yaparsan, öbür dünya da garşına gelir... Yapmassan, heç bir şey bekleme...”

[4Eylul]

> Kurbağalar bağırınca yağmur yağar. İnsan teninin hissedemediği ince yağmur damlacıklarını kurbağalar hisseder...
> Ocaklıkta zincir sallandırıldığında ineğin, boş beşik sallandırıldığında çocuğun başı ağrır...
> Hamile iken ciğer yiyen kadının çocuğu benekli olur... Çıpayı (göbek kordonu) kesen ebenin huyu çocuğa geçer...
> Bebek veya çocuğun üzerinden aşılıp geçirilirse boyunu alınır “basılır” tekrar geri gelirse boyu geri verilir...
> Çocukların çekilen dişi, evin çatısına atıldıktan sonra kargalar bu dişi alır, yenisi çıkar...
> Küçükayı’nda düğün yapıldığında doğacak çocuk ufak olabilir...
> Yeni evli gelin üzerine kibrit taşırsa marazlanmaz... Gelinliği gelin giymeden bir genç kız giyerse kısmeti açılır...
> Yemek kepçesini çok yalayan kişinin düğünü kar veya yağmura rastlar...
> Hamile kadın ayva yerse doğacak çocuğun düşük yanaklı, nar yerse pembe yanaklı, muz yerse gamze yanaklı olur...
> Çakallar uluduğunda, hava açıksa yağmur yağar, kapalıysa güneş açar... Köpek eve yakın uzun uzun ulursa o evden birisi ölür...
> Baykuş mahallede “hohori” şeklinde öterse o mahalledeki hamile kadının erkek, “kivici” şeklinde öterse kız çocuğu doğurur...
> Leyleği senenin baharında ilk kez uçarken görenler, baharda çok seyahat eder, otururken görenler etmez...
> “Dili doğuran”, anasına, “Ana dilim doğurdu” dediğinde, anası da, “Tukur da at oni” diyerek karşılık verdiğinde, dili doğuran da “Tu” diye tükürdüğünde ve bunu üç defada tekrarlarsa dili iyileşir...

[4Eylul]

(Gayseri muhabbetleri...)
Bir Kayserili: Satış noktası...
İki Kayserili: Küçük bir pazar...
Üç Kayserili: Hiper-market...
Kayserili Baba: Mobilya atölyesi...
Kayserili baba ve oğlu: Mobilya fabrikası...
Kayserili baba, oğul ve amca çocukları: Fabrika + Mağazalar zinciri...
Okur-yazar olmayan Kayserili: Dükkan sahibi...
Okur-yazar Kayserili: Mağaza sahibi...
İlk mektep mezunu Kayserili: Tüccar...
Ortaokul mezunu Kayserili: Fabrika sahibi...
Lise mezunu Kayserili: Memur...
Üniversite mezunu Kayserili: Müdür...
Mastır yapan Kayserili: Genel Müdür...
Doktora ve üzeri eğitim alan Kayserili: Akademisyen...
Doçent olan Kayserili: Dışişleri Bakanı...
Profesör olan Kayserili: Başbakan...

[4Eylul]

Rize atasözü;
“-Karının iyisi ele girmez, kötüsü yere girmez...”
***
Ordu atasözü;
“-Avrat gibi düşman olmaz, güler bildirmez; köpek gibi dost olmaz, ulur bildirmez...”
***
Muğla atasözü;
“-Saç yola yattı hamur tükendi, karı yola yattı ömür tükendi...”
***
Ankara atasözü;
“-İnanma dul garının sözüne, ağlar ağlar gözüyle er dener...”
***
Adana atasözü...)
“-Avrat kıtlık bilmez, çocuk yokluk bilmez...”
***
İçel atasözü;
“-Benim derdim inek ile danada, avradın derdi sürme ile kınada...”
***
Adıyaman atasözü;
“-Erkeğin kötüsü vatan deyin ağlar, avradın kötüsü keten diye ağlar...”
***
Giresun atasözü;
“-Karıya iyi deme züğürtlük görmeyince, evlada iyi deme el kızı koynuna girmeyince, tarlaya iyi deme bol ürün vermeyince...”
***
Kütahya atasözü;
“Her buluttan yağmur yağmaz, her karıdan oğlan doğmaz.
***
Nevşehir atasözü;
“-Darıldığım dağın odununu yakmam, boşandığım avradın topuğuna bakmam...”

[4Eylul]

Adamın biri çeşmenin başında çökelek yiyormuş. Bir tanıdığı yanına yaklaşıp:
- Selamün aleyküm ne yiyorsun? Diye sorunca bizimkinin tam o anda boğazını çökelek tıkamış. Güçlükle çökeleği yuttuktan sonra nefes nefese:
Lor! Demiş. Diğeri güldür güldür akan oluğu göstererek:
- Su içsene kör! Demiş.

(Buda Sivas'ımızdan bir fıkra)

[4Eylul]

Bahçelerde mor erik
Dallarını eğerik
Bize Sivaslı derler
Güzelini seçerik

Ördekliyim kızlıyım
Kadimi Sivaslıyım
Sivas’tan bir yar sevdim
Onun için nazlıyım

Ekin ekilen yere
Sapı dökülen yere
Can kurban canım kurban
Sivas denilen yere

Elim elimde değil
Şalım belimde değil
Ben Sivas’tan gitmezdim
Ferman elimde değil

Sallan konağım sallan
Dibinde pullu yorgan
Sivas’tan yar alırsam
Keserim çifte kurban

Sivas’ta dut ağacı
Çift gezer iki bacı
Büyüğü ne ise de
Küçüğü can ilacı

Sivas’ın altı çimdir
Aç kapıyı o kimdir
Zaten ben yaralıyım
Belki gelen hekimdir

.
.
.

[gürün_güzeli]

Ördekliyim kızlıyım
Kadimi Sivaslıyım
Sivas’tan bir yar sevdim
Onun için nazlıyım

he he süpermiş yahu

[4Eylul]

Erzurum’a bilgisayarın daha yeni yeni gelmeye başladığı zamanlara ait bir hatırayı Erzurum Kültür Kurumu İlköğretim Okulu’ndan Mansır Tikici anlatmış...
Bir işyerine bilgisayar ve stok programı satılmış... Teknik servis elemanı bilgisayarı işyerine kurduktan sonra stok programının kullanımı ile ilgili bilgi verip ayrılmış...
Aradan bir iki saat geçtikten sonra, işyerinden telefon:
“-Kardeşim sizin anlattığınız gibi yapirem fakat program düzgün çalışmiir...”
-Nasıl yapıyorsunuz?... Hata ne?...
“-Yazdığım bilgiler kaydetmeme rağmen saklanmir...”
-İşlem basamaklarını tek tek anlatın...
“Tamam” deyip, başlamış anlatmaya;
“-Programı açirem... Malın adı bölümüne adını, adedi bölümüne adedini, birim fiyatını yazirem... Hepsini yazdıktan sonra senin anlattığın gibi kayıt bölümüne basirem... Ekrana bir yazı geliir:
“KAYDETMEK İSTER MİSİNİZ?...”
“E / H” yazısı çıkir... Ben de diyirem; Hee...”