HER CUMA BİR KÜLTÜR BİR TARİH

[YILDIZDAĞ]

Çifte Minareli Medrese : Taç kapı üzerinde yer alan kitabesine göre 1271 yılında Vezir Sahip Şemsettin Mehmed Cüveyni tarafından yaptırılmıştır. XIII. yüzyılın yarısından sonra Anadolu Selçuklu tarihinde imar faaliyetleri ve dönemin kültür hayatı ile önemli bir devresi olarak görülür. Bu yüzyılın içerisinde Buruciye Medresesi, Gök Medrese ve Çifte Minareli Medrese gibi taş, tuğla ve çini sanatının Anadolu da en önemli yapıtlarını meydana getirmişlerdir.

Bugün doğu yönünde yer alan medrese girişinin taş süslemeli cephesi büyük boyutları ve tuğla-çini örgülü iki minaresi ile dikkati çekmektedir. Sivas Gök Medrese Erzurum Çifte Minareli Medrese ile benzerlik gösteren yapının iki katlı olduğu öğrenilmektedir.

Ön yüz, ortada iki minareli taç kapı, iki yanındaki pencere ve köşe kuleleri ile kompoze edilmiştir. Ön yüzündeki süslemeli pencereler yerleştirilirken bir simetri aranmamıştır.


Cephedeki taş süsleme ve oran itibariyle mimari bir olgunluğun yanı sıra aynı süslemeyi tekrardan kaçınan bir anlayışın hakim olduğu göze çarpar. Böyle bir uygulama ile daha canlı, hareketli, ışık-gölge oyunlarını kuvvetlice hissettiren bir cephe elde edilmiştir. Taşın yanısıra sırlı tuğla ve çinilerle bezeli iki minaresi bu olgun ve doyurucu kompozisyonu renklendirmiştir. Taç kapının solunda, üç dilimli küçük bir niş içinde bugün okunmayacak kadar tahrip olmuş bir yazı görülür. Bu yazıda amel-i üstat zorlukla okunabiliyor. Bu yazıdan mimarının adının yazılı olduğu anlaşılıyor. Kesin olmamakla birlikte Konyalı Kaluyan veya keluk Bin Abdullah olduğu sanılmaktadır.


Daha fazlası için: [Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]






fotoğrafları 2009 da iznimde çektim fotoğrafları umarım beğenmiştir siniz.

[Salim58]

Eline emeğine sağlık teşekkürler kardeşim.İlk fotodaki çifte minareyi ne hale çevirmişler boyamış berbat etmişler,o halini görünce içim burkuldu küçükken gider karşısına oturur o güzel esere büyük bi hayranlıkla bakardım,Şimdi bakacak fazla birşey kalmamış,eski haliyle şu anki hali arasında okadar çok fark farki bu farkı farketmemek mümkün değil...

[Alibaba58]

Sivas'a gittiğimde mutlaka Çifte Minareye, ordan da döner yemeye giderdim.

[YILDIZDAĞ]

ÇAMLIBEL HAKKINDA

Selçuklular döneminde de yerleşim merkezi olan Çamlıbel, çevresindeki tarihi bulgularla 5000 yıllık bir tarihe sahiptir. Baharat yolu üzerinde kervanlara ev sahipliği yapan Çamlıbel, yaşanmış bir hayat hikayesinin kahramanı Köroğlu'na da İran'a gidiş dönüşünde ev sahipliği yapmıştır. (*). Fıkıh alimi Molla Hüsrev'in de Çamlıbel'in Karkın köyünde dünyaya geldiği tarih bilgilerinde mevcuttur. Yine sanat dünyasında asrın muhteşemi olarak isimlendirilen Osman ÖZTUNÇ Çamlıbel dogumlu ve uzun süre burada yaşamış ve aile fertlerinin bir kısmı hala bu beldede yaşamaktadır. (Osman ÖZTUNÇ Beldenin tanıtımınada katkıları olan bir isimdir. ) Mustafa BÜLBÜL TRT sanatcısı yazar-şair Çamlıbel 1946 doğumludur. Muzaffer ERDOST yazar 1932 Çamlıbel dogumlu. Eski adı Bolus, yeni adı Aktepe olan mahallesi, eski Tunç, Hitit ve Frig devirlerini ihtiva eden höyük üzerindedir. Ancak çok tahrip edilmiş bir konumda olup, kazı çalışmalarını bekler durumdadır. (Aktepe Höyüğü) MTA ve Çevre ve Orman Bakanlığı'nın araştırmaları sonucunda; Berham Köyü sırtlarında konglomera ve gerilerde küçük nüm militleri bulunmuştur. Yine Dünya Sağlık Örgütünce sağlık açısından zararlı görülen ancak başka alanlarda kullanım konusunda cok bair olan asbest Dodurga yatagıda yöre bulgularındandır.

Yine Anadolu’nun Türkleşmesinde pek çok alperenin uğrak yeridir Çamlıbel. Çamlıbel mezarlığının hemen üzerinde Karataş olarak anılan yerde yine Anadolu’yu Türkleştirmek için gelen bir alperen yiğidinin yattığı kulaktan kulağa duyumlarla bu günlere gelmiştir. Karataş zaman zaman yöre halkı tarafından ziyaret edilmekte olup kimliği ile ilgili bilgi yoktur.

Bazı kaynaklara göre Çamlıbel'in, 1877 yılına kadar Ermenilerin yerleşim merkezi olduğu, yine aynı tarihlerde ne hikmetse bazı ailelerin gelip Çamlıbel'in kurucu aileleri oldukları iddia edilmektedir. Bu çelişkili haberler ancak Ermenilere prim kazandırmaktan başka hiçbir işe yaramayacağı gibi, belde halkı üzerinde de olumsuz görüşlerin yoğunlaşmasına sebep olmaktadır. Halbuki 1877 yıllarında gelen bahis konusu ailelerin sayısı daha fazladır. Kaldı ki, o ailelerden biri de benim atalarımdır. Bu aileler 1877- 1878 Kırım Rus harbi göçmenleri olup tamamına yakını aile büyüklerini bu savaşlarda şehit vermiş, köklü Türk ailelerdir. Ayrıca 1500’lü yıllarda da camileri, kervansarayları, çeşmeleri, köprüleri ile yerleşim merkezi olan Çamlıbel, Tokat'la Sivas arasındaki en kısa yol olması nedeni ile bir geçiş güzergahı dır.

Belde bir şehir kuruluş planı ile kurulmuş alışveriş merkezlerinin kıraathanelerin resmi dairelerin vs bulundugu bir cadde üzerine kurulu olup daha sonra yol genişletme çalışmalarında Devlet karayolu beldenin dışında kalmıştır. Ancak Beldenin genişlemesi ile iki caddede belde içinde görünümü vermektedir.

Çamlıbel’in köklü tarihi, siyasi sebeplerle ilçe olan başka yerlere mal edilmektedir. Halbu ki Tokat-Sivas arasında defalarca orduları ile gidip gelen ve Çamlıbel'de konuşlanan Artuk Bey, bizlere Çamlıbel'le ilgili daha eski tarihlerde bu beldenin varlığını işaret etmektedir. İddiacıların söz konusu ettiği Ermeniler, Çamlıbel'de bir geçiş sürecinde konuşlanmışlardır (Rusya devletinin Ermenileri sürekli isyan yaptıkları gerekçesi ile asimile faaliyetinden kaçanlar Anadolu’nun başta Kars, Erzurum, Ağrı Van gibi pek bilinen vilayetlerimizle birlikte, İç Anadolu’ya da gelenleri olmuştur). Ancak sayı itibari ile de çok az sayıdaki bu aileler, zaman içinde mülklerini de satarak büyük kentlere taşınmışlardır. Nitekim beldede Ermenilere ait yakın çag eseri olarak hiçbir bulgu yoktur. Eğer en ciddi bilgi olarak Molla Hüsrev'in ( İslamı kabul etmiş bir Fransız subayının oğludur. Aynı haber Sivas ilimize ait belediye sitesinde bu muhterem kişinin hiç duyulmadık bir Türk boyundan oldugunu bahsetmektedir, biz iki ayrı yorumuda esas alarak hareket etmek durumundayız. Yani Molla hüsrev dünyaya bir müslüman ailenin cocuğu olarak gelmiştir. )bu beldede doğup belli bir yaşa kadar kaldığını var sayarsak, bu tarih 1400 yıllarının başlarını göstermektedir. İddia edildiği gibi Çamlıbel, 1877 yıllarında Türk ve İslamlaştırılmamış ancak, o zamanlardan gelen köklü ailelerden cok sayıda aile beldemizde hala mevcudiyetini sürdürmektedirler.

Çamlıbel evleri, bir caddenin iki yakasına iki katlı ahşap ve kerpiç donanımlı olmak üzere ön cepheler balkonsuz, arka cepheler bahçelere bakan, tipik Anadolu kasabasının güzide örnekleridir. Bu meskenlerin içinde çok eski olanları ve kamu hizmeti vermiş olanları mevcuttur.

Çamlıbel Beldesi'nin yine bahis konusu cadde üzerinde çarşı adı ile anılan ve 1850’li yıllarda yapıldığı bilinen bir hükümet binası mevcut idi. Bu binada Belde, Bucak hizmeti verdiği zaman diliminde Nahiye Müdürlüğü-Nüfus hizmet dairesi-Jandarma Karakolu ve Katiplik mevcut idi. Çamlıbel, Belde olduktan sonra koruma altına alınması gerekirken fütursuzca yıkılarak beldenin tarihi dokusu ilk sayılacak darbeyi almış oldu.

Yine beldede, 1970’li yıllara kadar sağlık ocağı hizmeti veren bir kagir bina mevcuttur. Bu bina beldenin tarihi dokularından olup, bugün harabeye dönmek üzeredir. Halbu ki Çamlıbel evleri koruma altına alınması gereken otantik yapılardır.

Çamlıbel çarşısında ve Selçuklulardan kalma, biri Eski Camii diye anılan camii yanında olmak üzere iki ayrı çeşme mevcuttur.

Evliya Çelebi, Çamlıbel adını Arıkova olarak Seyahatnamesinde bildirmesine rağmen, Arıkova adı, Çevre ilçelerimizden Artova ile karıştırılmaktadır. (Artova adı da Çamlıbel’in eski adı olup sonradan ilçe yapılan Kızılcaya verilerek Çamlıbel’in tarihi de karanlıklara, hatta bataklığa gömülmüştür. )

Çamlıbel'in ilk başlarda belirttiğimiz gibi çok verimli ve düz ovada kuruluşu, eski hali ile bağlık-bahçelik bir yerleşim merkezi olduğu yakın zamana kadar bilinmektedir. Ancak Turhal Şeker Fabrikası'nın kurulması ile ağır tarıma olan ilgi yoğunlaşarak bütün bağlık-bahçelik olan araziler pancar ve buğdaygillere tanzim edilmiş, ne yazık ki ülkemizdeki yanlış tarım politikaları bu şirin beldeyi de ciddi şekilde etkilemiştir.

Tarımda bu olumsuz gelişmelere karşın yörede organik tarıma ilgi artma eğilimindedir.

Özet olarak, Evliya Çelebi’nin Seyahatnamesindeki "Arıkova" bu beldedeki arıcılık hizmetinin çok olmasındandır.

Arıkova adının sonraki zamanlarda Artova, Çiftlik, daha sonraki zamanlarda ise Çamlıbel olduğu bilinmektedir. “Çiftlik” adını taşırken bile eski Artova Çiftliği denilmekte idi.

Çamlıbel, 1923 yılında ilçe merkezi yapılmış, ancak bu şirin beldenin sahipsizliği ile 1944 Haziran ayının ilk başlarında ilçe merkezi unvanı alınarak Nahiye olarak idari yapısını 1973 yılına kadar sürdürmüştür.

1973 yılında belde olarak belediye seçimlerine katılan Çamlıbel, bu yıldan itibaren devletin bütün yatırımlarından yoksun bir şekilde idari yapısını sürdürmektedir.

Çamlıbel nüfus bakımından sürekli ekside olan bir belde olduğu için çevrede Aktepe (Bolus) ve Behram köyleri ile referandum yaparak 2005 yılında birleşerek mahalle sayısını 5 e çıkarmıştır.

Çamlıbel'in mahalleleri:
Aktepe-Behram ve merkezdeki Çekerek, Karasu ve Yunus Emre Mahalleleridir.

Nüfusu 2700 civarıdır.

Selçuklular zamanından kalma bugün ilköğretim okulu olarak kullanılan bir bina, bir camii ve Karkın Mevkiinde kervansaray harabeleri mevcuttur. Ancak harabelerin kesme taşları, yöre köylüleri tarafından çevreye para ile satılmaktadır.

Selçuklular dönemine ait, biri köy içinde olmak üzere iki köprü bulunmaktadır.

Çamlıbel bütün olumsuzluklara rağmen haftada bir cumartesi günleri kurulan pazarı ile bölge esnafına ciddi ekonomik katkı sağlar.

1960 lı yıllarda bircok vilayetimizin bircok mahallesinde elektrik bulunmazken Belde jenaratör sistemi ile aydınlatılatarak zaruri ihtiyacını karşılamakla birlikte şehir kültürünüde yaşatmaktaydı.

Beldeden göç çoğunlukla İstanbul ve Ankara'ya olurken memuriyetinden dolayı nadiren başka kentlerede giden vardır.

Göçten dolayı gidenlerin çok önemli bir kısmı Belde ile ilişkilerini kesmemişler fakat başka illerimizde olduğu gibi gelenekselleşen bir takvimdede Beldede toplanmamaktadırlar.