Allah bir daha yazdırmasın

[gönlüm58]

İstiklâl Marşı şâiri. Asıl adı Mehmet Ragif olan Mehmet Akif 1873 yılında İstanbul’da doğdu. Annesi Emine Şerife Hanım, babası Temiz Tâhir Efendidir. İlk tahsiline Emir Buhâri Mahalle Mektebinde başladı. İlk ve orta öğrenimden sonra Mülkiye Mektebine devam etti. Babasının vefâtı ve evlerinin yanması üzerine mülkiyeyi b...ırakıp Baytar Mektebini birincilikle bitirdi. Tahsil hayâtı boyunca yabancı dil derslerine ilgi duydu. Fransızca ve Farsça öğrendi. Babasından Arapça dersleri aldı.
Zirâat nezâretinde baytar olarak vazife aldı. Üç dört sene Rumeli, Anadolu ve Arabistan’da bulaşıcı hayvan hastalıkları tedâvisi için bir hayli dolaştı. Bu müddet zarfında halkla temasta bulundu. Âkif’in memuriyet hayatı 1893 yılında başlar ve 1913 târihine kadar devam eder.
Memuriyetinin yanında Ziraat Mektebinde ve Dârulfünûn’da edebiyat dersleri vermiştir.
1893 senesinde Tophâne-i Âmire veznedârı M. Emin Beyin kızı İsmet Hanımla evlendi.
Âkif okulda öğrendikleriyle yetinmeyerek, dışarda kendi kendini yetiştirerek tahsilini tamamlamaya, bilgisini genişletmeye çalıştı. Memuriyet hayatına başladıktan sonra öğretmenlik yaparak ve şiir yazarak edebiyat sâhasındaki çalışmalarına devam etti. Fakat onun neşriyat âlemine girişi daha fazla 1908′de İkinci Meşrutiyetin îlânıyla başlar. Bu târihten itibaren şiirlerini Sırât-ı Müstakîm’de yayınlanır.
1920 târihinde Burdur Mebusu olarak Birinci Büyük Millet Meclisine seçildi. 17 Şubat 1921 günü İstiklâl Marşı’nı yazdı. Meclis 12 Martta bu marşı kabul etti.
1926 yılından îtibâren Mısır Üniversitesinde Türkçe dersleri verdi. Derslerden döndükce Kur’ân-ı kerîm tercümesiyle de meşgul oluyordu, fakat bu sırada siroza tutuldu. Önceleri hastalığının ehemmiyetini anlayamadı ve hava değişimiyle geçeceğini zannetti. Lübnan’a gitti. Ağustos 1936′da Antakya’ya geldi. Mısır’a hasta olarak döndü.
Hastalık onu harâb etmiş, bir deri bir kemik bırakmıştı. İstanbul’a geldi. Hastanede yattı, tedâvi gördü. Fakat hastalığın önüne geçilemedi. 27 Aralık 1936 târihinde vefat etti. Kabri Edirnekapı Mezarlığındadır.
Mehmed Âkif milletini ve dînini seven, insanlara karşı merhametli bir mizaca sâhip, şâir tabiatının heyecanlarıyla dalgalanan, edebî bakımdan kıymetli şiirlerin yazarı meşhur bir Türk şâiridir. İstiklâl Marşı şâiri olması bakımından da “Millî Şâir” ismini almıştır.
Şairin en büyük eseri Safahat genel adı altında toplanan şiirleri şu 7 kitaptan oluşmuştur:
1.Kitap: Safahat (1911)
2.Kitap: Süleymaniye Kürsüsünde (1912)
3. Kitap: Hakkın Sesleri (1913)
4. Kitap: Fatih Kürsüsünde (1914)
5. Kitap: Hatıralar (1917)
6. Kitap: Asım (1924)
7. Kitap: Gölgeler (1933).
Mehmet Akif Ersoy’u Rahmetle Anıyoruz...

[gönlüm58]

İstiklâl Marşımızın kabulünün 89. yıldönümü kutlu olsun....

[HasreT]

10 kıtayıda her okuyuşumda tüylerim dike diken olur.Böyle bir milli marşı bize kazandıran değerli şair M. Akif Ersoy'u sevgi ve saygıyla anıyorum. Yattıgı yer nur olsun....

[gönlüm58]

İstiklal Harbi'nin başlarında, İstiklal Harbi'nin milli bir ruh içerisinde verilmesi imkânını sağlamak amacıyla Maarif Vekaleti, 1921'de bir güfte yarışması düzenlemiş, söz konusu yarışmaya toplam 724 şiir katılmıştır. Kazanan güfteye para ödülü konduğu için önce yarışmaya katılmak istemeyen Mehmet Akif Ersoy, Maarif V...ekili Hamdullah Suphi'nin ısrarı üzerine, İstiklal Harbi'nin özellikle hangi ruh ve ideolojik çerçeve içerisinde verilebileceğini Türklere göstermek amacıyla, Ankara'daki Taceddin Dergahı'nda yazdığı ve İstiklal Harbi'ni verecek olan Türk Ordusu'na ithaf ettiği şiirini yarışmaya koymuştur. Yapılan elemeler sonucu Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin 12 Mart 1921 tarihli oturumunda, bazı mebusların itirazlarına rağmen Mehmet Akif'in yazdığı İstiklal Marşı kabul edilmiştir. Mecliste İstiklal Marşı'nı okuyan ilk kişi dönemin Milli Eğitim Bakanı Hamdullah Suphi Tanrıöver olmuştur.
Mehmet Akif Ersoy İstiklal Marşı'nı, şiirlerini topladığı Safahat'ına dahil etmemiş ve İstiklal Marşı'nın Türk Milleti'nin eseri olduğunu beyan etmiştir.
Şiirin bestelenmesi için açılan ikinci yarışmaya 24 besteci katılmış, 1924 yılında Ankara'da toplanan seçici kurul, Ali Rıfat Çağatay'ın bestesini kabul etmiştir.] Bu beste 1930 yılına kadar çalındıysa da 1930'da değiştirilerek, dönemin Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası Şefi Osman Zeki Üngör'ün 1922'de hazırladığı bugünkü beste yürürlüğe konmuş, toplamda dokuz dörtlük ve bir beşlikten oluşan marşın armonilemesini Edgar Manas, bando düzenlemesini de İhsan Servet Künçer yapmıştır. Protokol gereği, sadece ilk iki dörtlük beste eşliğinde İstiklal Marşı olarak söylenebilmektedir.

[goramaz]

Bugün bir kez daha Mehmet Akif i ve aziz şehitlerimizi şükranla andık.Ruhları şad olsun

Bence yeryüzünde bir beşerden aynı güzelikle bir şiir daha yazılamaz.

[özgüven]

İSTİKLAL MARŞI'mızı bizlere kazandıran MEHMET AKİF ERSOY'u rahmetle anıyorum.Mekanın CENNET olsun.

[goramaz]

Mehmet Akif İstiklal Marşını yazarken çok zorluk çekmektedir. sadece iki sayfa kağıdı vardır.. Boşa gitmesin diye bu marşı odasının duvarlarına yazmıştır..kendisi de şaşırıyor zaten ''aynısını tekrar yazamam ''diyor..

[Cley]

Bu günün birçok uyduruk özel(!) günden daha az gündem olması çok üzücü...

Mekanı cennet olsun...

[kronik]

Elleri üşüyordu. Ama yüreği sımsıcaktı.
O günlerde büyük bir maddi sıkıntı içindeydi.
Ankara’nın soğuğunda ceketle gezerdi.
Paltosu yoktu. Çok soğuk günlerde arkadaşı
Şefik Kolaylı’nın muşambasını ödünç alarak giyerdi.
7 Kasım 1920’de gazetelerde yer alan bir ilan gördü.
Genel Kurmay Başkanlığı’nın isteği üzerine
Milli Eğitim Bakanlığı’nın verdiği ilanda bir istiklâl marşı
yarışması açıldığı ve bu marş için 500 lira para ödülü
konulduğu bildiriliyordu. O zamanlar için çok büyük
bir para olan bu ödülle neler alınmazdı ki…
Dönemin en güçlü şairlerinden biri olan
Mehmet Âkif bu ilanla hiç ilgilenmedi.

Yarışmaya 724 şiir katıldı. Fakat hiçbirisi istenilen
nitelikte bulunmadı. Bunun üzerine dönemin
Milli Eğitim Bakanı Hamdullah Suphi Tanrıöver ve
arkadaşları Mehmet Âkif’e başvurdular.
Âkif ise millet için yapılacak bu işi para için
yapamayacağını belirterek başvuruyu geri çevirdi.
Bunun üzerine Hamdullah Suphi Bey kendisinin
yarışma dışında tutulacağı sözünü vererek
yarışmaya katılmasını rica etti.

Ve Mehmet Âkif İstiklâl marşı’nı yazmaya başladı.
Ankara’da gece gelen ilhamı kaçırmamak için
bazı dörtlükleri mum ışığında Taceddin Dergahı’nın
duvarlarına kazıdı. Her kelimesine yüzlerce vatan
evladının canını feda ettiği özgürlük marşımız
Âkif’in kalemiyle en güzel ifade tarzını buldu.
17 Şubat 1921’de Sebülirreşad dergisinde yayımlandı.

1 Mart 1921’de Milli Eğitim Bakanı Hamdullah Suphi Tanrıöver
TBMM’de, insanların ancak kendi eserlerinden
esirgemeyecekleri bir sesle okudu Âkif’in şiirini.
Okunurken şiddetli alkışlarla defalarca kesildi,
ruhları bir heyecan sardı.

12 Mart 1921’de dört defa okunup ayakta alkışlanmış,
meclisi bir coşku tufanı kaplamıştı.
Alkışlarla meclis inlerken Mehmet Âkif
mahcubiyetinden başını kolları arsına alarak,
sıranın üzerine yumuldu. Mecliste duramayıp dışarı çıktı.
Milleti için yaptığı bu işte alkışlarla gurur duyma
ücretini bile çok gördü kendine. Âkif’in şiiri,
12 Mart 1921’de meclis tarafından milli marş olarak kabul edildi.

Verilen ödülü kabul etmemesi o zaman bazı
kimselerce tuhaf karşılandı ama o bunlara aldırmadı.

Hala üşüyordu. Yine arkadaşından aldığı
ödünç paltoyu giyiyordu. Bir gün Şefik Bey ona:

_ “Şu mükafatı reddetmeyip bir palto alsan olmaz mıydı?”
diyecek oldu.
Mehmet Âkif böyle konuştuğu için tam iki ay
Şefik Bey’le hiç konuşmadı. Artık Ankara’nın
çok soğuk günlerinde de ceketle dolaşıyordu.

Mehmed Âkif’in ölümünden kısa bir süre önce
Hakkı Tarık Us’un da aralarında bulunduğu misafirler,
Âkif’i ziyarete gelmişlerdi.
Âkif, bitkin bir durumda olduğu için yatağına uzanmıştı.
Söz İstiklâl Marşı’na intikal etmiş ve misafirlerden biri:

- Acaba, yeniden yazılsa daha iyi olmaz mı? demişti:

Bitap bir halde yatan Mehmed Âkif, birdenbire
başını kaldırdı ve kesin bir cevap verdi:

-Allah, bir daha bu Millete bir İstiklâl Marşı yazdırmasın!...

Evet, Allah Teâlâ, bu Milleti bir daha İstiklâl Marşı
yazmaya mecbur etmesin ve bu Milletin istiklâl ve
hürriyetini tehlikeye düşürmesin.

Merhum Âkif, bu eseri Türk Milleti’ne ve
Kahraman Ordumuza hediye etmişti.
Bundan dolayı eseri SAFAHAT’a almak istemiyordu.
Vefatından sonra tam metin, yani on kıta
olarak Safahat’ta neşredildi.

Elleri üşüyen ama yüreğinde vatan ve
millet aşkından kocaman bir alev barındıran bu büyük insan,
Türk bayrağı dalgalandıkça bu millet var
oldukça unutulmayacak, kalplerde yaşayacaktır.



Dünyanın en güzel milli marşını yazan usta yüce şairimizin ruhu şadolsun,Allah bayrağımızı her daim dalgalandırsın..

[seva]

Zaten yazılması imkansızdır