Mutevazi hayat mi hayirli, musrif hayat mi?

[seva]

Onceleri mutevazi bir hayati vardi. Sabahtan aksama kadar isinde kosturuyor, yoruluyordu, ama sihhati yerinde, bir sikintisi yoktu, zengin olma arzusundan baska tabii. Son gunlerde ise bu zengin olma arzusu gittikce hirsa donusmeye basladi. Kendi kendine diyordu ki:





- Sabahtan aksama kadar kosturmaktan iskelet haline geldim. Bedenimde tek gram yag bile kalmadi. Yine de bir araba alacak para biriktiremedim. Halbuki benim de luks bir arabam olmali, yurumeyi birakmaliyim. Bol imkânim olmali, cesidi bol zengin sofralar kurmaliyim!





Cevresindeki luks arabali, zengin sofrali kimseleri goruyor, kendisinin de benzeri luks arabaya binmesi, bol cesitli sofraya oturmasi gerektigine iyice inaniyordu. Yoksa mutsuz ve sanssiz biri olarak gorecekti kendisini. Cuma namazina bile bu dusunceleriyle bogusarak gidiyordu artik. Gariptir ki kursudeki hocaefendi sanki kendisine hitap ediyor gibi konusuyordu cumada:





- Ille de bol cesitli sofralara oturmayi, mutlaka luks arabaya binmeyi hayirli sanma! Senin istedigin sana hayirli olmayabilir. Sen uzerine dusen calismayi yap, gerisine karisma, "Benim hakkimda hayirlisi buymus." diyerek kismetine razi ol. Sana verilen senin hakkinda hayirli olandir, unutma, diyordu.





Bu sozlerin etkisiyle birazcik rahatladi. Ama bu defa da hocaefendi ile kavga ediyordu hayalinde:





- Luks arabaya binmek, bol cesitli sofraya oturmak hayirsizlik mi sanki? Bu hocalar da halen bir lokma, bir hirka felsefesindeler.





Zihni, bol cesitli sofrayla luks arabaya kilitlenmisti sanki. Hayirli ise Rabb'im versin demiyor, mutlaka istiyordu bunu. Bir sey asiri arzu edilirse Rabb'imiz de onu ihsan edermis.





Nitekim isleri yavas yavas yoluna girmeye basladi. Araba parasini biriktiriyordu. Cok gecmedi topladigi parayla hayal ettigi luks arabaya nihayet kavustu. Artik eskisi gibi butun gun yurumuyordu. Zaten ahdetmisti. Arabasi olursa yemege dahi arabayla gidecekti. Hayal ettigi bol cesitli sofrasini da kurmaya baslamis, yedigi onunde yemedigi de copteydi.





- Ha soyle, diyordu. Iste hayat budur. Ne istersen beklemeden yiyorsun, nereye istersen yurumeden gidiyorsun!.





Bu minval uzere haftalar, aylar gecerken bir ara sismanlayan bedeninde bir rahatsizlik hissetti.





Hemen doktora kostu. Beyaz gomlekli doktor kalbini dinledi, ic organlarini kontrol etti. Filmler cekti. Sonra masasina oturup sorular sormaya basladi:





- Beyefendi, dedi, sofran bol cesitli mi? Istah acici yemekler fazla mi onunde? Hep arabayla mi dolasiyorsun? Hic yaya yurumen yok mu? Ilave etti. Bu rahatsizlik bol cesitli sofraya oturanlarla, yurumeyi birakanlarda olur da onun icin sordum. Doktor sozlerine daha da aciklik getirdi: Senin ic organlarini yag baglamis. Anlasilan bol cesitli sofra kurmus, fazla kalorili gida almissin. Ustelik yedigini de (yurumedigin icin) yakmamissin, organlarini yag baglamis.





Kisik sesle: "Care? "diyebildi.





- Care, bol cesitli sofrayi hemen terk edeceksin. Mutevazi sofraya oturacak, halk cogunlugunun yedigi yemekleri yiyeceksin. Ayrica da her gun yuruyeceksin. Arabayla gitmeyeceksin her yere. Biriken yaglarin eritilmesi icin en tesirli ilac: Oruc tutar gibi az yemek, teravih kilar gibi cok yurumek! Sana ayrica ilac yazmiyorum.





Ikazdan ibaret ilaclarini boylece aldiktan sonra yine cuma icin camiye yoneldi. Bu defa itirazsiz dinledigi hocaefendi sanki yine kendisi icin konusuyordu:





- Ey insan! Nefsini degil aklini dinle. Ulasamadigin israfli hayata kafani takma. Sana ne verilmisse ona razi ol. Bol cesitli sofra, luks araba, her zaman herkese hayirli olmayabilir!





Bu defa tasdik ederek soyleniyordu: 'Dogru soyluyorsun hocam. Keske daha once de boyle dusunseydim de, az yemekle yetinse, cok yurumeyi de birakmasa, mutevazi hayatima razi olsaydim! Simdi 'gobegim kup gibi cikmayacak, bacagim da cop gibi kalmayacakti!'





Ne dersiniz, israfli degil iktisatli hayati mi tercihe layik gormeliyiz?

[tatli-dilli]

valla cok yerinde ve cok dogru, paylasimin icin tesekkürler sevgili seva.

ki buna benzer birsey de senin imzanda yaziyor, ilk dikkatimi ceken seylerden biriydi...

[sibelYILMAZ]

YÜREĞİNE SAĞLIK KARDEŞİM ÇOK GÜZEL VE DERS VERİBİ BİR KONU ALLAH RAZI OLSUN.