Alınacak Ders...

[_DuMaN_58]

Kocadere köyünde büyük bi sargı yeri kuruluyor. Kimi Urfalı , kimi
Bosnalı , Kimi Adıyamanlı , Kimi Gürünlü, Kimi Halepli çok sayıda
yaralı getiriliyor...

Bunlardan biri Lapsekinin Beybaş Köyündendir ve yarası oldukça
ağırdır.Zor nefes alıp vermektedir.Alçalıp yükselen göğsünü biraz
daha tutabilmek için komutanının elbisesine yapışır.Nefes alıp
vermesi oldukça zorlaşır ama tane tane kelimeler dökülür
dudaklarından.
"Ölme ihtimalim çok fazla... Ben bir pusula yazdım...Arkadaşıma
ulaştırın..."

Tekrar derin nefes alıp, defalarca yutkunur:

"Ben...Ben köylüm Lapseki'li İbrahim Onbaşından 1 Mecit borç

aldıydım...Kendisini göremedim.Belki ölürüm.Ölürsem söyleyin
hakkını helal etsin"

"Sen merak
etme evladım" der Komutanı, kanıyla kırmızıya boyanmış alnını
eliyle okşar.

Ve az sonra komutanının kollarında şehit olur ve son sözüde
"söyleyin hakkını helal etsin" olur...

Aradan fazla zaman geçmez. Oraya sürekli yaralılar getiriliyor.
Bunlardan çoğu daha sargı yerine ulaştırılmadan şehit düşüyor.
Şehitlerin üzerinden çıkan eşyalar, künyeler komutana
ulaştırılıyor.
İşte yine bir künye ve yine bir pusula.Komutan göz yaşlarını
silmeye daha fırsat bulamamıştır.Pusulayı açar, hıçkırarak okur
ve
olduğu yere yığılır kalır. Ellerini yüzüne kapatır, ne
titremesine nede göz yaşlarına engel olamaz...


PUSULADAKİ NOT:

"Ben Beybaş Köyünden arkadaşım Halil'e 1 mecit borç verdiydim.
Kendisi beni göremedi.Biraz sonra taarruza kalkacağız.Belki ben
dönemem.Arkadaşıma söyleyin ben hakkımı helal ettim."

Siz bu olayın neresindesiniz?



Türklük davası güdüp de ecdadın ayaklarındaki toz olamayanların,
vatan millet sevdasında! olup ülkeyi yiyip-bitirenlerin ve yetim
hakkına bile göz dikip;
haksızca hak iddia edenlere nedememiz gerekir arkadaşlar?