Şuanda Ne Dinliyosunuz...?

[besyo_cu]

Gel Gitme Kadın Ruhumu Hicranına Yakma

Gel gitme kadın ruhumu hicranına yakma
inlet beni öldür beni ağyare bırakma
karşında esirim bana düşman gibi bakma

Atatürk'ün evde dinleyip, o sahne göz önüne gelir, dinleyenlerin gözler de yaşarır..
Olağan üstü bi şarkıdır dinledikce yaşarır gözler

[besyo_cu]

besyo_cu Nickli Üyeden Al?nt?

Gel Gitme Kadın Ruhumu Hicranına Yakma

Gel gitme kadın ruhumu hicranına yakma
inlet beni öldür beni ağyare bırakma
karşında esirim bana düşman gibi bakma

Atatürk'ün evde dinleyip, o sahne göz önüne gelir, dinleyenlerin gözler de yaşarır..
Olağan üstü bi şarkıdır dinledikce yaşarır gözler

Onun manevi kızı olmanın gururunu taşımak, onunla aynı yerde yaşamak mutluluğunu tatmak ve onun gözyaşlarına tanık olmak... Hem de bir kaç kez... İşte Atatürk’ün manevi kızlarından olan, Dünyanın ilk kadın savaş pilotu Sabiha Gökçen’in anılarından Atatürk’ün gözyaşları...
Yıl 1934... Çankaya Köşkü’nde bir akşam... Atatürk’ün sofrasının müdavimi konuklar... Masanın önündeki saz heyeti, Atatürk’ün sevdiği şarkıları söylemekte... Sabiha Gökçen, o sıralar 20 yaşlarında ve her zamanki gibi, “Paşa Baba”sının yanıbaşında, sofrada... Atatürk’ün yakın arkadaşı Kılıç Ali ve Başyaver Salih Bozok da aralarında... Sohbet derin...Memleket meseleleri tartışılıyor... Atatürk çok neşeli...
O sırada, saz heyeti Selahattin Pınar’ın “Gel Gitme Kadın” şarkısını çalıp söylemeye başlar... Birden Atatürk durgunlaşır ve susup şarkıyı dinler... Paşanın ani hüzününü farkeden masadaki konuklar, kadehlerini,çatallarını usulca bırakıp, susar. Atatürk başını tabağa eğer, gözlerinden yaşlar süzülür ve göğsüne doğru akarak, gömleğini ıslatır. Bu onun, konukları yanında ilk ve son ağlayışıdır.
Salih Bozok, saz heyetine “kesin” anlamında işaret verir... Kılıç Ali de, konuklara da aynı işareti yapar... Gökçen, gözleri dolu dolu, Atatürk’ün ağlayışını izlemektedir. Az sonra, saz susar ve çekilir, masadakiler sessizce kalkıp gider, Atatürk tek başına kalır... Bir sigara yakıp bahçeye çıkar, saatlerce yürür...
O gece,gözünü bile kırpmayan Gökçen, Atatürk’ün niçin ağladığını ve “Gel Gitme Kadın” şarkısının onu, neden bu kadar duygulandırdığını çok merak eder... “Yoksa bu büyük insan, kalp hazinesinde, çok geride kalmış, yılların küllendiremediği bir aşk masalı mı saklamaktadır...”
Gökçen ertesi sabah Atatürk’ün odasına gider ve çekinerek konuyu açar:
-Paşam, dün gece “Gel Gitme Kadın” şarkısı çalınırken çok müteessir oldunuz... Hatta, yanılmıyorsam, ağladınız da...” diyecek olur.
Atatürk, ondan bir sigara ister ve susar ... Sonra Gökçen’i ve yaverlerini alarak, araba gezintisine çıkar... Saatler sonra ve ansızın, Gökçen’e dönerek, sabahki sorusunun cevabını, sırrını kendine saklayarak manevi kızına verir:
-Unutma ki, Mustafa Kemaller de insandır!... Onlar da bazen ağlamak ister!