Bu Millet Böyle Sever

[AHMET_BALCI]

[size=18]“Şimdi bakın yoldan geldik, yola gideceğiz. Hiç birimizin garantisi yok. Şurada ayakta duranın da, oturanın da garantisi yok. Yani, ruh bir saniyeliktir. Küf dedi mi gitti. Bunun da nerede geleceği, nasıl geleceği, ne şekilde yakalayacağı belli değil. Bir saniyenize bile hakim değilsiniz. Bir saniyesine bile hakim olamadığınız, hükmedemediğiniz bir hayat için, bir dünya için, bu kadar fırıldak olmanın anlamı yoktur..
MUHSIN YAZICIOGLU

Bu millet sevdiğini böyle uğurlar.
Muhsin Reis hayatında büyük birliği sağlayamadı ama vefatında bunu başardı.
Siyasette umduğunu bulamadı hiç
Birkaç hafta önce seçimi konuştuğu bir televizyon programında "Sandığın sultanı olamadım ama gönüllerin sultanı oldum." demişti. Kocatepe Camii'nden taşan kalabalık, bu sözün doğruluğunu tasdik ediyor. Adını verdiği 'büyük birliği' kendi cenazesinde sağladı.

Siyaset ona göre değildi.
Mahalle koçakarıları gibi alandan alana laf yarıştırmak ona göre değildi.
3 günlük dünya için fırıldak olmak uymuyordu yapısına.
Zaten kaza duyulduğunda fırıldak siyaset bir anda susmuş, kısır çekişmeler durmuş, idrakler vicdanlar, izanlar bir anda dürüst siyasetin kahramanına odaklanmıştı, yürekler ona saygıda ve duada birleşmişti.
Merhum hayatını kaybederek siyasete ders vermişti

Muhsin Reis kendisiyle barışık bir insandı.
Yaşadıklarından ders alarak yüce bir fikir dünyası oluşturmuştu.
Hüçrede kaldığı günleri, "Ben Dev- Sol'un lideriyle aynı hücreyi paylaştım ve bir gün, 'koskoca Türkiye'yi paylaşamadık, ama şu 2,5 metrekarelik hücreyi paylaşıyoruz' dedim. Yani, bu bana şunu öğretti: Kavgaların hiç kimseye faydası yoktur" sözleriyle anlatmıştı

Geçtiğimiz hafta Prof. Dr. Mümtaz’er Türköne yazdı. Önceki ay, Muhsin Başkan ile birlikte Ankara Karşıyaka Mezarlığı'nda ülkücülerin mezarlarıyla birlikte Deniz Gezmiş'in, Mahir Çayan'ın mezarlarını da saygı içinde ziyaret ederler. Bu gerçekten muhteşem bir tablo… Müthiş bir özgüven…
1991'in hemen başı… Bursa cezaevi savcısı, cezaevinde yatan ülkücü ve solcu tutukluların açık görüş hakkını kaldırınca soluğu orada alır. Yüksek bir yere çıkıp, solcu ve sağcı tutuklulara birlikte hitap eder. İşkencenin insanlık suçu olduğunu, solcu-sağcı fark etmeyeceğini, kime yapılırsa yapılsın, bu suçun karşısında olmak gerektiğini anlatır. Sonra Alevi bir solcu tutuklunun yaşlı annesiyle samimi bir sohbet eder. Moral verir. İçeri girer solcu tutukluları da ziyaret eder.
Böyle bir liderdi işte

Cok otoriter ve örnek bir yapısı vardı.
Koğuşta birlikte kaldığı Adana Davası'ndan gelen ülkücü gençlerin çay için kavga etmesine kızmış, "Madem ki bu çayı adam gibi içemiyorsunuz, ben de içmiyorum" diyerek tepki göstermiş ve hapisten çıkana kadar bir daha çay içmemişti.

Darbecilerin yaptığı işkenceler onu devletine küstürememişti.
Gözleri bağlı olarak getirildiği Mamak’ta kendisine 26 gün ağır işkence yaparlar. Bedenine bağlanan aparatlarla kendisine her gün saatlerce elektrik verilir, bir kalasa bağlanıp tavana asılır, sürekli darp edilir. Elektrikten parmak uçları yanar, dayaktan ayakaltları pişer, başında derin yaralar açılır. Tavana asılmaktan sırtı ve kolları morarır. Doktor muayenesinde bunlar kayıtlara aynen geçerse de işkenceden olduğu yazılmaz.
26 günün ardından 5.5 yılı tek kişilik hücrede olmak üzere tam 7.5 yıl cezaevinde kalır. Kendisine isnat edilen veya işlemediği halde işlemiş gibi itiraf etmesi istenen suçları işkence altında bile üstlenmez. Neticede 7.5 yıl sonra tahliye edilir.
Buna rağmen hep Türkiye sevdalısı kaldı.

O kendi halinde ,zengin mana dünyasında bir anadolu yiğitiydi.
Şanlı bir alperendi
Yavuz,Yunus,Mevlana geleneğinin günümüzdeki iz düşümüydü Reis.
Ömrü hep çileyle geçti.
Ölümü çileyle son buldu.
Türk Milleti yiğit alperenlerini unutmamalı,Unutturmamalıdır