ÇINAR AĞACI YAŞLANMAZ

[Sabiha Serin]

ÇINAR AĞACI YAŞLANMAZ


Yaşlılık denince ilk akla gelen düşünce acaba şöyle mi? Sanki artık yaşamdan elini eteğini çekmiş, yeteri kadar çilesi dolmuş, gelecekten daha hiçbir beklentisi olmayan, ruhu sönmüş, bedeninin solmasını bekleyen, hatta zeka seviyesi de azalmış birisi olarak düşünenlerimiz ne yazık ki çoğunluktadır. Hatta nerede ise bir çok yerde geri planda bırakılan, ailede alınacak kararları dahi en son ona danışılan, hanede genç olan aile fertlerinin ahkam dolu sert çıkışlarına maruz kalan bu yüce değerlerimizin yüreğini açıp bakma şansınız olsaydı ,sitem dolu feryadını duyabilir miydiniz.

Sanki şu an sizlerin içinizden geçenleri duyuyor gibiyim. Bana bu konuda yanıldığımı söyler gibisiniz. Ama ne acıdır ki doğrudur.Belki eski kuşaklar biraz daha farklıdır, onlar yaşlılarının değerini bilip,sevgide saygıda kusur etmezler, buna inanıyorum. Ama ne yazık ki son yıllarda sevgi, saygı,vefa unutulmuştur.İnsani değerlerimizin azaldığını, manevi duyguların bittiğini, büyüğe hürmetin önemsenmediğini gözlemledikçe içim çok sızlıyor çok...
.
Unutmayalım bir gün hepimiz yaşlanacağız. Geride kalan acı, tatlı anılarımız bir gün kırışık, yorgun, gizem dolu yüzümüzde bir sır perdesi gibi satır satır okunacak. Bizim yaşlı dediğimiz o yorgun bedenlerdeki
belki de taze ruhu görme zahmetinde bile olmayacak hiç kimse. Bir kenara bırakılmış aslında altın ama üzeri hafif paslanmış bir mücevherin değeri yine anlaşılmayacak. Yaşlılarımız daha zeki, daha hafızası kuvvetli ve akıllıdırlar. Daha doğru kararlar verirler. Çünkü onlar hayatın her türlü sınavını başarı ile kazanmışlardır.

Yaşlılık sadece doğum tarihine ve bedenin görünümüne göre değerlendiriliyor. Oysa yaşlılık insanın ruhundadır. her şeyi güzel görüp, her şeyden bir dem güzellikler keşfedilince hayattan beklenti hiç bitmez.Her şeye pozitij bakar o yorgun yürekler.
.
Her zaman yarınlara umut ile bakıp , yüreğinizdeki tomurcuk açan çiçekleri soldurmayıp, kalbinizde bahar çiçeği gibi hiç bitmeyen yaşama sevinci ve sevgisi barındırıp bir kenara çekilmemek gerekir. Yüz yaşında olsanız da mutlaka bir meşgale bulup o konuda üretici ve kalıcı şeylerle uğraşılıp , yaşama pozitif bakılırsa yüreğinizde ki yaşama sevinci ve coşkusu hiç bitmez. İşte o zaman beden ve ruh yorgun olsa da yarınlara daha farklı ve heyecanla bakarsınız. O yorgun ve kırışık yüzün, ak düşmüş saçlarınızın ardında mutlu ve yaşama gülen yüzler ile bakan sevgi dolu yürekler oluşacaktır.Yaşlılık bedende değil ruhtadır..Büyüklerimiz bizim Çınar ağacımızdır onlar yaşlanmaz.
Her zaman gölgelerinden ayrılmayalım , can bulalım orada...

Peki acaba yaşlılarımız ile yeteri kadar ilgileniyor muyuz. Hak ettikleri sevgi ve saygıyı doyasıya gösteriyor muyuz? Vefa borcumuzu ödüyor muyuz? Onların değerli bilgi, ve tecrübelerinden yararlanıyor muyuz? Sanırım bu sorumun da cevabı yine ne yazık ki koskocaman bir HAYIR
Lütfen unutmayalım:

YAŞLILAR YARARLANILMASI GEREKEN DEĞERLERDİR.
BU DEĞERLERİMİZİN KIYMETİNİ BİLELİM
UNUTMAYALIM Kİ BİR GÜN HERKES YAŞLANACAK
NE EKERSENİZ ONU BİÇERSİNİZ

Bugün YAŞLILAR GÜNÜ.

Bütün yaşlılarımızın Yaşlılar gününü kutlarım.
Dilerim sadece bugün değil, her günümüz yaşlılar günü olmalı. Bütün yaşlılarımızın saygı ile ellerinden öpüyorum. lütfen onları sık sık hatırlayıp , gönüllerini alıp ,ziyaretlerimizi ihmal etmeyelim. Onlar hepimizin en değerli varlığımızdır. Yuvadan uçtuktan sonra kanatlanıp yakalamak isteseniz de artık çok geç çookk…
Saygılarımla


SABİHA SERİN
Araştırmacı Yazar Şair
SİVAS

[fratt]

diyecek pek birşey yok aslında bende bir şiir eklemek istedim. şiir bana ait değil ama kime ait olduğunuda bilmiyorum. konuya uygun diye paylaşmak istedim. saygılar

Yokufla yüzün yok inifle dizin
Uza€› yak›n› pek görmez gözün
Sanki bize tarih oluyor sözün
‹htiyarl›k bafla geldi€i zaman...
A€r›dan s›z›dan durmaz yak›n›r
Çare arar sa€a sola bak›n›r
Az yese çok yese hemen dokunur
‹htiyarl›k bafla geldi€i zaman...
Yedek parçan olur i€ne flurup hap
Ne faydas› varki ne yaparsan yap
‹flas etmifl ci€er yorulmufl bir kalp
‹htiyarl›k bafla geldi€i zaman...
Dizler titrer sonra belin bükülür
Damarlardan s›cak kan›n çekilir
Saç sakal a€ar›r difller dökülür
‹htiyarl›k bafla geldi€i zaman...
Ayaklar›n baston ile üç olur
Gençlikte kofltu€un günler hiç olur
Konuflsan suç olur sussan suç olur
‹htiyarl›k bafla geldi€i zaman...
Arkadafl›n olur evde çocuklar
Eflin dostun seni arada yoklar
Torunlar›n al›r bastonu saklar
‹htiyarl›k bafla geldi€i zaman...
Biri ölüp ayr›ld› ise eflinden
Kalan gitmek ister onun peflinden
Ç›karamaz hayalinden düflünden
‹htiyarl›k bafla geldi€i zaman...
Ne çabuk geçiyor baharlar güzler
Zaman ak›m›na uymufluz bizler
‹nsan yafllan›nca ölümü gözler
‹htiyarl›k bafla geldi€i zaman...
Yafll›lara de€il yaln›z bu sözüm
Gençlerde yafllan›r dar›lma k›z›m
Seninde buruflur elin ve yüzün
‹htiyarl›k bafla geldi€i zaman...
Elibol’un sözün yabana atma
Do€ru yolu koyup yabana sapma
Günahlardan sak›n harama bakma
‹htiyarl›k bafla geldi€i zaman...

[orhanakbulut_58]

ssabiha abla valla bitanesin çok tşk

[altuntas58]

Evet cınar ağacı yaşlanmaz tabi bunu bilen bilir günümüzde zamane gencleri malesef yaşlı insanların bilgi birikiminden faydalanması yerine o yaşlı insanlardan kacıyorlar saygı,sevgi,hoşgörü artık günümüzde öyle pek gündeme gelmiyor bunun bir örneği toplu taşıma araclarında her gün yaşıyoruz daha neler neler bacım toplumun kanayan yarasına bir kez daha parmak bastığınız için teşekkür ederim

[Sabiha Serin]

YAŞLILARIMIZ BİZİM ÇINAR AĞACIMIZDIR


Yaşlılık denince ilk akla gelen düşünce acaba şöyle mi? Sanki artık yaşamdan elini eteğini çekmiş, yeteri kadar çilesi dolmuş, gelecekten daha hiçbir beklentisi olmayan, ruhu sönmüş, bedeninin solmasını bekleyen, hatta zekâ seviyesi de azalmış birisi olarak düşünenlerimiz ne yazık ki çoğunluktadır. Hatta nerede ise birçok yerde geri planda bırakılan, ailede alınacak kararları dahi en son ona danışılan, hanede genç olan aile fertlerinin ahkâm dolu sert çıkışlarına maruz kalan bu yüce değerlerimizin yüreğini açıp bakma şansınız olsaydı, sitem dolu feryadını duyabilir miydiniz?

Sanki şu an sizlerin içinizden geçenleri duyuyor gibiyim. Bana bu konuda yanıldığımı söyler gibisiniz. Ama ne acıdır ki doğrudur. Belki eski kuşaklar biraz daha farklıdır, onlar yaşlılarının değerini bilip,sevgide saygıda kusur etmezler, buna inanıyorum. Ama ne yazık ki son yıllarda sevgi, saygı, vefa unutulmuştur. İnsani değerlerimizin azaldığını, manevi duyguların bittiğini, büyüğe hürmetin önemsenmediğini gözlemledikçe içim çok sızlıyor çok...

Unutmayalım bir gün hepimiz yaşlanacağız. Geride kalan acı, tatlı anılarımız bir gün kırışık, yorgun, gizem dolu yüzümüzde bir sır perdesi gibi satır satır okunacak. Bizim yaşlı dediğimiz o yorgun bedenlerdeki belki de taze ruhu görme zahmetinde bile olmayacak hiç kimse. Bir kenara bırakılmış aslında altın ama üzeri hafif paslanmış bir mücevherin değeri yine anlaşılmayacak. Yaşlılarımız daha zeki, daha hafızası kuvvetli ve akıllıdırlar. Daha doğru kararlar verirler. Çünkü onlar hayatın her türlü sınavını başarı ile kazanmışlardır.

Yaşlılık sadece doğum tarihine ve bedenin görünümüne göre değerlendiriliyor. Oysa yaşlılık insanın ruhundadır. Her şeyi güzel görüp, her şeyden bir dem güzellikler keşfedilince hayattan beklenti hiç bitmez. Her şeye pozitif bakar o yorgun yürekler.

Her zaman yarınlara umut ile bakıp, yüreğinizdeki tomurcuk açan çiçekleri soldurmayıp, kalbinizde bahar çiçeği gibi hiç bitmeyen yaşama sevinci ve sevgisi barındırıp bir kenara çekilmemek gerekir. Yüz yaşında olsanız da mutlaka bir meşgale bulup o konuda üretici ve kalıcı şeylerle uğraşılıp, yaşama pozitif bakılırsa yüreğinizde ki yaşama sevinci ve coşkusu hiç bitmez. İşte o zaman beden ve ruh yorgun olsa da yarınlara daha farklı ve heyecanla bakarsınız. O yorgun ve kırışık yüzün, ak düşmüş saçlarınızın ardında mutlu ve yaşama gülen yüzler ile bakan sevgi dolu yürekler oluşacaktır.Yaşlılık bedende değil ruhtadır..Büyüklerimiz, ........Yaşlılarımız Bizim Çınar Ağacımızdır.......her şeyimizdir..... Onlar yaşlanmaz.

Her zaman gölgelerinden ayrılmayalım, can bulalım orada...

Peki, acaba yaşlılarımız ile yeteri kadar ilgileniyor muyuz? Onlara sahip çıkıyor muyuz? Onların sorunları ile ilgileniyor muyuz? Hak ettikleri sevgi ve saygıyı doyasıya gösteriyor muyuz? Vefa borcumuzu ödüyor muyuz? Onların değerli bilgi, ve tecrübelerinden yararlanıyor muyuz? Dualarını alıyor muyuz?

Sanırım bu sorumun da cevabı acı ama gerçek ,ne yazık ki koskocaman bir HAYIR.....

Lütfen unutmayalım:

YAŞLILAR YARARLANILMASI GEREKEN DEĞERLERDİR.
BU DEĞERLERİMİZİN KIYMETİNİ BİLELİM
UNUTMAYALIM Kİ BİR GÜN HERKES YAŞLANACAK
NE EKERSENİZ ONU BİÇERSİNİZ....

Saygılarımla



SABİHA SERİN
Araştırmacı Yazar Şair
SİVAS

[RüStü ElmaS]

Bu güzel yazınızı büyük bir zevkle okudum.
Yaşlılarımızı o kadar güzel anlatşmıssınızkı, diyecek bir söz bulamıyorum.
Bir gün hepimizin yaşlanacağı bir gerçek olduğunu maalesef çoğumuz görmemekteyiz.

Teşekkürler bu güzel yazınızı bizlerle paylaştığınız için.

[seva]

. Allah sizi bir za'ftan yarattı, sonra (bu) za'fın ardından bir kuvvet kıldı, sonra bu kuvvetin ardından da bir za'f ve yaşlılık verdi. Dilediğini yaratır. O, bilendir, güç yetirendir.” (Rum Suresi, 54)

Yaşlılık çoğu zaman, düşünülmek istenmeyen, hayata dair planlara dahil edilmeyen bir dönemdir. İnsanlar fiziksel birtakım acizlikler içinde geçirecekleri yaşlılık dönemini mümkün olduğu kadar akıllarına getirmemeye çalışırlar. Zaman zaman konusu açıldığında ise korku ve endişeye kapılırlar, ama kısa bir süre sonra hiçbir şey yokmuş gibi günlük yaşamlarına devam ederler. Yaşlanacaklarını akıllarına getirmek istemeyişlerinin en büyük nedenlerinden biri, bu düşüncenin dünyada sonsuza dek var olamayacaklarını kendilerine hatırlatıyor olmasıdır. Bu yüzden eninde sonunda karşılaşacakları bu dönemi çok az düşünürler. Önlerinde uzun seneler olduğunu, yaşlanmanın ve ölümün çok ileride olacağını varsayarlar. Allah Kuran'da insanların içine düştüğü bu yanılgıyı şöyle belirtmiştir:

“Evet Biz onları ve atalarını yararlandırdık; öyle ki ömür onlara (hiç bitmeyecekmiş gibi) uzun geldi.” (Enbiya Suresi, 44)

[Sabiha Serin]

YAŞLILARIMIZ BİZİM ÇINAR AĞACIMIZDIR

Sabiha Serin Tarih : 23 Ocak 2008 Çarşamba
köşe yazarı




Yaşlılık denince ilk akla gelen düşünce acaba şöyle mi? Sanki artık yaşamdan elini eteğini çekmiş, yeteri kadar çilesi dolmuş, gelecekten daha hiçbir beklentisi olmayan, ruhu sönmüş, bedeninin solmasını bekleyen, hatta zekâ seviyesi de azalmış birisi olarak düşünenlerimiz ne yazık ki çoğunluktadır. Hatta nerede ise birçok yerde geri planda bırakılan, ailede alınacak kararları dahi en son ona danışılan, hanede genç olan aile fertlerinin ahkâm dolu sert çıkışlarına maruz kalan bu yüce değerlerimizin yüreğini açıp bakma şansınız olsaydı, sitem dolu feryadını duyabilir miydiniz?

Sanki şu an sizlerin içinizden geçenleri duyuyor gibiyim. Bana bu konuda yanıldığımı söyler gibisiniz. Ama ne acıdır ki doğrudur. Belki eski kuşaklar biraz daha farklıdır, onlar yaşlılarının değerini bilip,sevgide saygıda kusur etmezler, buna inanıyorum. Ama ne yazık ki son yıllarda sevgi, saygı, vefa unutulmuştur. İnsani değerlerimizin azaldığını, manevi duyguların bittiğini, büyüğe hürmetin önemsenmediğini gözlemledikçe içim çok sızlıyor çok...

Unutmayalım bir gün hepimiz yaşlanacağız. Geride kalan acı, tatlı anılarımız bir gün kırışık, yorgun, gizem dolu yüzümüzde bir sır perdesi gibi satır satır okunacak. Bizim yaşlı dediğimiz o yorgun bedenlerdeki belki de taze ruhu görme zahmetinde bile olmayacak hiç kimse. Bir kenara bırakılmış aslında altın ama üzeri hafif paslanmış bir mücevherin değeri yine anlaşılmayacak. Yaşlılarımız daha zeki, daha hafızası kuvvetli ve akıllıdırlar. Daha doğru kararlar verirler. Çünkü onlar hayatın her türlü sınavını başarı ile kazanmışlardır.

Yaşlılık sadece doğum tarihine ve bedenin görünümüne göre değerlendiriliyor. Oysa yaşlılık insanın ruhundadır. Her şeyi güzel görüp, her şeyden bir dem güzellikler keşfedilince hayattan beklenti hiç bitmez. Her şeye pozitif bakar o yorgun yürekler.

Her zaman yarınlara umut ile bakıp, yüreğinizdeki tomurcuk açan çiçekleri soldurmayıp, kalbinizde bahar çiçeği gibi hiç bitmeyen yaşama sevinci ve sevgisi barındırıp bir kenara çekilmemek gerekir. Yüz yaşında olsanız da mutlaka bir meşgale bulup o konuda üretici ve kalıcı şeylerle uğraşılıp, yaşama pozitif bakılırsa yüreğinizde ki yaşama sevinci ve coşkusu hiç bitmez. İşte o zaman beden ve ruh yorgun olsa da yarınlara daha farklı ve heyecanla bakarsınız. O yorgun ve kırışık yüzün, ak düşmüş saçlarınızın ardında mutlu ve yaşama gülen yüzler ile bakan sevgi dolu yürekler oluşacaktır.Yaşlılık bedende değil ruhtadır..Büyüklerimiz, ........Yaşlılarımız Bizim Çınar Ağacımızdır.......her şeyimizdir..... Onlar yaşlanmaz.

Her zaman gölgelerinden ayrılmayalım, can bulalım orada...

Peki, acaba yaşlılarımız ile yeteri kadar ilgileniyor muyuz? Onlara sahip çıkıyor muyuz? Onların sorunları ile ilgileniyor muyuz? Hak ettikleri sevgi ve saygıyı doyasıya gösteriyor muyuz? Vefa borcumuzu ödüyor muyuz? Onların değerli bilgi, ve tecrübelerinden yararlanıyor muyuz? Dualarını alıyor muyuz?

Sanırım bu sorumun da cevabı acı ama gerçek ,ne yazık ki koskocaman bir HAYIR.....

Lütfen unutmayalım:

YAŞLILAR YARARLANILMASI GEREKEN DEĞERLERDİR.
BU DEĞERLERİMİZİN KIYMETİNİ BİLELİM
UNUTMAYALIM Kİ BİR GÜN HERKES YAŞLANACAK
NE EKERSENİZ ONU BİÇERSİNİZ....

Saygılarımla


SABİHA SERİN
Araştırmacı Yazar
SİVAS

[Sweetgirl]

bu güzel yazin icin cok tskler Sabiha abla
büyüklerimizin kiymetlerini bilelim arkadaslar
gec kalmadan bizler icin cok degerli olduklarini gösterelim

[Sabiha Serin]

ÇINAR AĞACI YAŞLANMAZ


Ülkemizde her yıl 18–24 Mart tarihleri arası "YAŞLILAR HAFTASI" olarak kutlanmaktadır.

Yaşlılık denince ilk akla gelen düşünce acaba şöyle mi? Sanki artık yaşamdan elini eteğini çekmiş, yeteri kadar çilesi dolmuş, gelecekten daha hiçbir beklentisi olmayan, ruhu sönmüş, bedeninin solmasını bekleyen, hatta zekâ seviyesi de azalmış birisi olarak düşünenlerimiz ne yazık ki çoğunluktadır. Hatta nerede ise birçok yerde geri planda bırakılan, ailede alınacak kararları dahi en son ona danışılan, hanede genç olan aile fertlerinin ahkâm dolu sert çıkışlarına maruz kalan bu yüce değerlerimizin yüreğini açıp bakma şansınız olsaydı, sitem dolu feryadını duyabilir miydiniz?

Sanki şu an sizlerin içinizden geçenleri duyuyor gibiyim. Bana bu konuda yanıldığımı söyler gibisiniz. Ama ne acıdır ki doğrudur. Belki eski kuşaklar biraz daha farklıdır, onlar yaşlılarının değerini bilip, sevgide saygıda kusur etmezler, buna inanıyorum. Ama ne yazık ki son yıllarda sevgi, saygı, vefa unutulmuştur. İnsani değerlerimizin azaldığını, manevi duyguların bittiğini, büyüğe hürmetin önemsenmediğini gözlemledikçe içim çok sızlıyor çok.Bende hem anneanne, hem babaanneyim.Evlat ve torunlardan beklediğimiz sadece ve sadece hatırlanmak,sevgi ve saygı.İşte bu herşeye değer diye düşünüyorum.Bilhassa arada dağlar olup ta gurbette olunca da bir seslerini duymak kadar bir hazine daha ne olur ki.Bedenleri ayrı olsa da varlığını yüreğinizde ve soluğunuzda yanınızda hissedersiniz. İşte o zaman anadan ve babadan alınacak hayır duaları ile asla ve asla yıkılmazsınız.İşte o zaman Allah bütün işinizi rast getirir.
Yeterki ana ve babadan yürekten dua almayı başarabilelim...Lütfen ananızı ve babanızı hoşnut tutunuz,asla incitmeyiniz o gül yürekleri lütfen....
.
Unutmayalım bir gün hepimiz yaşlanacağız. Geride kalan acı, tatlı anılarımız bir gün kırışık, yorgun, gizem dolu yüzümüzde bir sır perdesi gibi satır satır okunacak. Bizim yaşlı dediğimiz o yorgun bedenlerdeki
belki de taze ruhu görme zahmetinde bile olmayacak hiç kimse. Bir kenara bırakılmış aslında altın ama üzeri hafif paslanmış bir mücevherin değeri yine anlaşılmayacak. Yaşlılarımız daha zeki, daha hafızası kuvvetli ve akıllıdırlar. Daha doğru kararlar verirler. Çünkü onlar hayatın her türlü sınavını başarı ile kazanmışlardır.

Yaşlılık sadece doğum tarihine ve bedenin görünümüne göre değerlendiriliyor. Oysa yaşlılık insanın ruhundadır. Her şeyi güzel görüp, her şeyden bir dem güzellikler keşfedilince hayattan beklenti hiç bitmez. Her şeye pozitij bakar o yorgun yürekler.
.
Her zaman yarınlara umut ile bakıp, yüreğinizdeki tomurcuk açan çiçekleri soldurmayıp, kalbinizde bahar çiçeği gibi hiç bitmeyen yaşama sevinci ve sevgisi barındırıp bir kenara çekilmemek gerekir. Yüz yaşında olsanız da mutlaka bir meşgale bulup o konuda üretici ve kalıcı şeylerle uğraşılıp, yaşama pozitif bakılırsa yüreğinizde ki yaşama sevinci ve coşkusu hiç bitmez. İşte o zaman beden ve ruh yorgun olsa da yarınlara daha farklı ve heyecanla bakarsınız. O yorgun ve kırışık yüzün, ak düşmüş saçlarınızın ardında mutlu ve yaşama gülen yüzler ile bakan sevgi dolu yürekler oluşacaktır.Yaşlılık bedende değil ruhtadır.Büyüklerimiz bizim Çınar ağacımızdır onlar yaşlanmaz.
Her zaman gölgelerinden ayrılmayalım, can bulalım orada...

Peki, acaba yaşlılarımız ile yeteri kadar ilgileniyor muyuz? Hak ettikleri sevgi ve saygıyı doyasıya gösteriyor muyuz? Vefa borcumuzu ödüyor muyuz? Onların değerli bilgi, ve tecrübelerinden yararlanıyor muyuz? Sanırım bu sorumun da cevabı yine ne yazık ki koskocaman bir HAYIR…

Lütfen unutmayalım:

YAŞLILAR YARARLANILMASI GEREKEN DEĞERLERDİR.
BU DEĞERLERİMİZİN KIYMETİNİ BİLELİM
UNUTMAYALIM Kİ BİR GÜN HERKES YAŞLANACAK
NE EKERSENİZ ONU BİÇERSİNİZ

BU HAFTA YAŞLILAR HAFTASI

Sadece bu hafta değil, her günümüz yaşlılar günü olmalı. Bütün yaşlılarımızın saygı ile ellerinden öpüyorum. Lütfen onları sık sık hatırlayıp, gönüllerini alıp, ziyaretlerimizi ihmal etmeyelim. Onlara sevgi ve saygıda kusur etmeyelim.Onlar hepimizin en değerli varlığımızdır. Yuvadan uçtuktan sonra kanatlanıp yakalamak isteseniz de artık çok geç çookk…

Saygılarımla

SABİHA SERİN