İtinayla Hata Yapılır

[KAFKASKAR]

Hatalar hayatımızın bir parçası olmuştur çoğu zaman.Daha yürümeyi yeni öğrenmeye çalışırken,elimize ne geçse çekip yürümeye çalışmışızdır.Annemizin en sevdiği vazolarını kırmış ve bir rahatsızlık misali olmuşuzdur evde.
Yaş ilerledikçe hatalarda bizimle ilerlemektedir.Fark ettiniz mi bilmiyorum ama yaş geçtikçe büyük bir itinayla hata yapar hale geliriz.Evet…Artık,belki de meslek haline gelebilecek bir boyutta olacaktır.Bir gün köşe başında itinayla hata yapılır tabelasını görürseniz şaşmayın.Alıcı olmaz diye düşünenler büyük bir yanılgıya düşecektir.Aksini düşünüyorsanız,hemen kendinize dönün ve bakın hayatınıza.Nerelerde hata yapmadınız ki…
Bazen istemeden de olsa,alı neden moru neden sevdiğimiz sorulmadan yargısız infazlar karşısında diklenmişizdir.Adı 18’li yaşların asi hataları olarak isimlendirilmişti.Yaş geçtikçe her ne kadar gülümseyip geriye baksak da onlar bizim asi hatalarımızdı…
O zamanlar da günlüğümüze yazmış olduğumuz her satırı,dünyanın doğrularıymış gibi savunurken, büyük bir haz duymak,en güzel hisdi yüreğimizde.
Yılların geçmesiyle tecrübelerin ardında kalan yaralar,hataların izlerini gösterir,gözümüze soka soka…Gene sorgulanırız,18 ’li yaşlarımızdaki gibi,ama bu kez soruların yeri değişmiştir.Kulağımıza şöyle cümleler gelmeye başlar ‘‘hiç düşünmemiş mi sonunu?’’… ben olsaydım şöyle yapardımlı cümleler.Oysaki gene bize sorulmaz neden kelimesi…Aynı yerde rotası değişmeyen bir rol sanki yerini aldığımız.Sahneler değişiyor,üzerimizdeki kostümler bir diğeriyle uyuşmuyor ama konu aynı yerde buluşuyor nedense…
O yüzden ben derim ki,artık hataların arkasına gizlenmek kalmasın.Hataları gizlemek yerine onlarla barışık olmak ve hatalarımızı,büyük bir itinayla hayatın içinde yerleştirmeyi sindirelim.Hatta arkasından bir bardak soğuk su içmesini de becerelim.